Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1946, Qupperneq 227

225
heyrt borin fram gegn því, að þær ættu rétt á sér —- heldur léti bæjar-
stjórnin sér ekki skiljast þá nauðsyn breytinganna, að hún vildi þeirra
vegna kosta meiri vinnu til samþykktarinnar en orðið var. Eftir að
ég hafði borið mig saman við Sigurð Sigurðsson berklayfirlækni,
bauð ég fram fyrir hönd okkar beggja, að við ynnum það sjálfboða-
starf að endurskoða samþykktina með tilliti til formsins. Gerði ég
ráð fyrir, að Sigurður, fulltrúi meira hluta bæjarstjórnarinnar í heil-
brigðisnefnd Reykjavíkur, fengi umboð borgarstjóra til að ganga að
þessu starfi fyrir hönd bæjarstjórnarinnar eins og ég fyrir ráðu-
neytið. Með því að vitað var um afstöðu ráðherrans lil geðþótta bæjar-
stjórnarinnar, var auðvitað gagnslaust að leggja vinnu í að breyta
samþylcktinni, nema fyrir fram væri nokkurn veginn tryggt, að bæj-
arstjórnin léti sér breytingarnar lynda. Ráðherrann þá þegar þetta boð
fyrir ráðuneytisins hönd, en að vísu gerði hann ráð fyrir, að verkinu
yrði lokið á mjög skömmum tíma. Hafði ég gizkað á, að okkur Sig-
urði reyndist endurskoðun samþykktarinnar fjögurra daga verk, þ.
e, ef við sætum stöðugt við. Nú hefur reyndin orðið sú, að síðan þetta
talaðist til, hefur Sigurður átt mjög annríkt — svo að mínar annir
séu látnar liggja á milli hluta — m. a. hefur hann orðið að dveljast
utan bæjar um tírna, og enn hefur hann ekki séð sér fært að setjast
að þessu verki. Mun þó ekki annríkið valda öllu, heldur hitt með-
fram, að honum hefur ekki tekizt, þrátt fyrir nærri daglega eftir-
gangsmuni mína og eflaust óspara viðleitni af sinni hálfu, að fá já-
kvætt svar borgarstjóra við því, að hann fallist á þessa endurskoðun
samþykktarinnar. Reyndar hefur ekki fengizt afsvar heldur, nema
skilja eigi dráttinn á svarinu á þá leið, og liggur það að vísu nærri.
Nú í dag, þegar stjórnarskipti standa fyrir dyrum, fæ ég orð frá
ráðherranum um að endursenda þegar samþykktina, með því að hann
hljóti nú að staðfesta hana, eins og hún ligg'ur fyrir. En ég þvkist
ekki óneyddur geta látið hana mér úr höndum nema nokkrar línur
fylgi, og verður það þá að vera mín sök, en ekki ráðherrans, ef sá
dráttur, sem af þessu leiðir, veldur því, að ráðrúm gefst ekki til að
staðfesta samþykktina fyrir stjórnarskiptin.
Áður en samþykktin verður staðfest „eins og hún nú liggur fyrir“,
bið ég um, að þetta sé athugað:
1. Ég vísa í einu og öllu til bréfs míns, dags. 4. júlí þ. á., við-
víkjandi göllum á formi samþykktarinnar með sérstöku tilliti til þess,
að hún hlýtur að verða fyrirmynd annarra heilbrigðissamþykkta,
sem á eftir koma. Segi ég' mig undan allri ábyrgð á því, sem af kann
að leiða.
2. Við rök mín geg'n því að endursegja í heilbrigðissamþykktum
sveitarfélaga fullýtarlegar heilbrigðisreglugerðir landsins í heild vil
ég bæta þessu: Setjum svo, að 50 slíkar heilbrigðissamþykktir (þær
gætu eins vel hafa náð hundraði) hafi verið birtar í Stjórnartlðind-
um og auk þess sérprentaðar. Þá þykir tímabært að gera gagngerðar
breytingar á hinni miklu landsreglugerð um meðferð mjólkur. Um
leið eru allar heilbrigðissamþykktir orðnar úreltar og villandi að
því leyti og nauðsynlegt að g'efa þær út af nýju. Þegar það er vel