Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.1994, Blaðsíða 25

Um biblíuguðfræði Þóris Kr. Þórðarsonar
þjóðfélagið í heild sinni. Guðfræðin er sú háskólagrein sem fjallar einna
mest um manninn í samtímanum, hlutverk hans og markmið. Guðfræðin
tekur við af heimspekinni og vinnur með henni ásamt öðrum félagslegum
greinum.
Guðfræðin er ekki nein atferlafræði sem fræðir menn um rétta og ranga
breytni heldur fjallar hún um forsendumar og reynir að fá menn til að taka
sjálfstæðar ákvarðanir. Guðfræðin er þannig leiðbeinandi, hún leysir
manninn ekki undan því að reyna að komast að raun um til hvers sé ætlast
af honum.
Þórir var fyrirmynd sem ungir og leitandi menn gátu litið upp til og
sannfærst um að ekki þyrftu þeir að blygðast sín fyrir að stunda guðfræði.
Hann var glæsilegur ungur maður sem virtist geta valið sér vettvang í
hvaða starfi sem var, en lagði fyrir sig guðfræði og það með glæsibrag.
Guðfræðin gat þannig verið gjaldgeng í menningar- og stjómmálaumræðu
dagsins. Þórir var dáður félagi í ýmsum félögum svo sem KFUM, sem á
vissan hátt vom lokuð fyrir þeim sem stóðu utan þeirra. En Þórir lét ekki
loka sig inni í afmörkuðum bási.
Ákveðinn skyldleiki var milli Sigurbjöms Einarssonar og Þóris að
þessu leyti, báðir höfðu þeir jákvæða afstöðu til menningar og lista,
einhvers sammannlegs sem allir skildu að skipti máli. Víst höfðu þeir um
munn guðfræðimálfar eins og hinir en einhvem veginn skírskotaði það út
fyrir þröngan hóp þeirra sannfærðu.
Þegar litið er á kennsluhætti Þóris má fremur líkja þeim við leik á sviði
en leik í kvikmynd. Þórir lífnærist af viðbrögðum þátttakandans. Þórir er
sjálfur kennslubókin, hluttakandinn í lifandi kennslu. Fjöldi stúdenta í
guðfræðideild, — oft vom þeir ekki nema um 10-12 í tímum — gaf
tækifæri til slflcra kennsluhátta. Eflaust hefur aðdáun sumra stúdenta fremur
beinst að ágæti kennarans en áhuga á að bæta einhverju við frá sjálfum sér.
Það var ef til vill helsti gallinn. Flestir fundu þó til hvatningar að halda
áfram og læra meira í þessum áhugaverðu fræðum. Margir nemendur Þóris
hafa farið í framhaldsnám að hans áeggjan.
Þórir hefur lagt ríka áherslu á að tengja saman ólíkar greinar guð-
fræðinnar og sýna fram á samfelluna í náminu, ekki síst í svonefndu kenni-
mannlegu námi og tengslin milli „fræðilegs náms“ og „starfsnáms“. Árið
1976 stóð hann fyrir prédikunarseminari þar sem margir kennarar deildar-
innar tóku þátt. Námskeiðið gaf kennurum tækifæri að skoða eigin kennslu
23