Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2008, Side 31

MENNINGARARFUR MEÐ STRÍPUR
vaxandi fjölda slíkra sýninga en auk þess er þungi ímyndarinnar á mið-
aldasamfélaginu. Þetta skýrir einnig þá þörf sem er á því að skapa og
endurgera minjar í tengslum við ferðaþjónustuna. I skýrslunni er því lýst
hvemig þetta átti að ganga fyrir sig:
Mikilsvert er að tryggja sem mest svigrúm og frelsi þeim, sem
áhuga hafa á að standa að uppbyggingu og rekstri safna. Jafn-
framt er það hlutur hins opinbera að stuðla að því að eins traust
fagleg ráðgjöf sé fyrir hendi og kostur er og að traust tengsl séu
milh faglegrar ráðgjafar og opinberra framlaga til uppbygg-
ingar safna. Þá er mikilvægt að uppbygging safna taki tillit til
heildarmarkaðssetningar héraða eftdr því sem kostur er. Er að
því leyti brýnt að tengja saman markaðssetningu svæða og upp-
byggingu afþreyingar, ekki síst á menningarsviðinu.63
Þær tillögur skýrslunnar sem varða söfin horfa hins vegar framhjá
lögbundnu hlutverki þeirra að varðveita og rannsaka minjaarfinn og miðla
þekkingu á honum til almennings. Mikilvægi sýninga er metið eftir
tengslum við menningararfinn eins og hann er túlkaður í ímynd landsins.
Hlutverk sýninganna einskorðast við að koma þessari ímynd á framfæri
við ferðamenn.64 Dæmi um þetta er Galdrasýningin á Ströndum, sem í
skýrslunni er sagt að „varpi með mjög faglegum hætti ljósi á þetta myrka
tímabil [galdrafárið] í sögu þjóðarinnar.“65 Þó er lagt til að sýningin verði
löguð að ímyndinni með því að auka \dð hana „upplýsingum um þau merku
skil í menningarsögu Islands, þar sem mætast heiðríkja upplýsingar-
stefnunnar og s\rartnætti galdrafársins, og starf Ama Magnússonar er lýs-
andi fyrir.“66
Allar tillögumar sem miða að því að auka sýnileika ímyndarinnar
byggjast á þeirri hugmynd að „íslenskur menningararfur sé ekki mjög sýni-
legur [og] einkum fólginn í listrænum og bókmenntalegum verðmæt-
um“.6 Ef íslenskur minjaarfur er hins vegar skoðaður út frá skilgreiningu
laga og alþjóðlegra samninga þá er það samdóma álit sérfræðinga minja-
63 Sama rit, bls. 30.
64 Sama rit, bls. 11 og 22.
65 Sama rit, bls. 27.
66 Sama rit, bls. 11.
6 Sama rit, bls. 8. Agnes Stefánsdóttir og Kristín Huld Sigurðardóttir, „Fomleifar
og eftirlíkingar“, bls. 103.
29