Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1903, Page 196

196
sem er leingra frá aðsetursstaðnum. Það er alltítt að þeir æpa
eptir útlendingum á strætunum og spýta á þá, þó liefir enginn
orðið til þess við mig enn þá. Einu sinni hefi ég gripit til
sverðsins. I annað sinn á veginum hélt maðr mér byssu fyrir
brjóstið og sagði: þeckir þú þessa? enn eg ansaði, komdu sæll!
þeckir þú þá? og dró upp hanann á pístólu, sem var vel hlaðin
áðr, enn ecki varð neitt af hardaganum. Hann hafði eeki séð
pistólurnar minar af þvi eg var i stórri kápu. Allt að þessu
hefi eg verið mjög heilsugóðr og ecki ratað í neinar mannraunir
að kalla má. Og lýkr hér þessari sögu.
NB. þettað bréf er eginlega ánafnað Sra. Arna Helgasyni á
Breiðholti, en þó vilda eg líka að Hra. Finnur Magnússon Próf.
Hra. Bjarni Þorsteinsson Sekretiri og aðrir kunningjar læsu það
i Höfn, af því hefi ég látið það vera opið. Einnig bið eg hann
að færa vinum og velunnurum á Islandi mína vinsamligu og auð-
mjúkligu kveðju.
£. Rask.
* *
*
[Frumrit þessa bréfs er eign ekkjufrú M. Helgason i Kaup-
mannahöfn hér prentað eftir afskrift frá uppgjafapresti Hans Dalil
s. st. með óhreyttri stafsetningu].
Leiðréttingar.
Bls. 1083 Der er Land 1. Der er et Land.
- 13982 H. C. Clausens 1. H. P. Clausens.
ese