Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 17
13
Reykjavik og liins komingkjörna Jtíngmanns nr Múlasýlsu,
j>eirra er nú mæltu fyrir skemmstu, þannig, aft f>eir menn,
sem færastir eru til þess, styrki að f>ví, að þýðíngarnar á eptir-
riti beggja frumvarpanna komist sem fyrst; því enginn veit,
hvað frumritanna sjálfra er lángt að lnða; þó tel eg sjálfsagt,
að þíngmenn þeir, er að þýðíngarstörfum þessum kunna að
vinna, vinni að þeim sem að þvi leyti ábjTgðarlausir utan-
þingsmenn.
Pétur Pétursson: Með því það befur bæði verið tekíð
fram, að ei mundi vera beinlinis skj'lda þíngsins, að annast
þýðíngu frumvarpanna, og aptur á liinn bóginn verið látiö í
Ijósi, að liver af þingmönnuin mundi vera fús á að styðja að
lienni eptir megni, þá virðist mer ekki vera þörf á þvi, að
lengja fremur umræður um þetta efni.
Gudmundur Brandsson: Hafi jeg skilið konúngsfulltrú-
ann rett, að þýðíngin ætti ekki að leggjast fram eins ogreglu-
legt frumvarp, þá skilst mer ekki, að það geti verið til annars
en kostnaðarauka, að útleggja liana og prenta, sem þó vist
mundi þurfa, ættu þingmenn að liafa hennar nokkur not.
Konúnt/sfulltrúi: J>aö er auðvitað, að þegar fruinritin
koma, verða þau lögð fram sein regluleg frumvörp.
Halldór Jónsson: Jó að von se á þýðingunni, getur það
þó brugðizt, að hún komi, og koini hún ekki innan skamms,
er áriðandi fj’rir þingið að vita, hvort sú þýðing, er hér j-rði
gjörð, ætti að leggjast sem frumvarp fyrir þíngið.
Guðmundur Einarsson: Mér virðist það vera tilgángs-
laust, að bjrja á þýðíngunni, ef ekki á að ræða hana eins og
framlagt frumvarp.
Jakob Guðmundsson: Eg get ekki betur séð, en að það
sé skj'nsainlega gjört af konúngsfulltrúanum, að hyrja nú þeg-
ar á þýðingunni, því bæði munu margir af þingmönnum vera
fúsir á að aðstoða liann í þvi, með því þeir enn þá ekki bafa
miklurn störfum að gegna, og líka getur það dregizt, að skip
það komi, er þýðíngarnar á að flj'tja.
Forseti: Eg er sannfærður um, að allir þingmenn muni
vinna að þýðingunni eptir mætti, og sjálfur skal eg stj’ðja að
því, eins og mér er unnt.
Síðan sagði forseti fundi slitið, og kvaddi þingmenn til
fundar um hádegi daginn eptir.