Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 170
166
"rundvelli byggðar, afi j»aft hlyti að falla af sjálfu sér; eg [>arf
[)ví ekki að vera margorður um jtað. Hinni fyrri ástæðu frum-
varpsins, sem á að binda oss Islendínga við grumlvallarlög
Dana, sökuin hverrar að vér nú ættum ekki að eiga nokkurn
rétttil, að.fara út fyrir takmörk frumvarpsins, ogsem er byggð
á j»ví, að 5 Islendíngar hefðu setið á rikisfundi Dana, og þar
með samþykkt hin dönsku grundvallarlög fyrir vora hönd, á-
lít eg að sé nægilega hrundið hér á [>íngi i dag, og Iivað hinu
atriði ástæðanna viðvikur, nefnilega, að vér séum partur úr Dan-
mörku, [>á er það einnig hrakið, og að konúngalaganna 19.
gr. nái ekki til þessa lands. Hinn 6. konúngkjörni [nngmaður
hefur og skýrt þinginu frá, að [>au liafi ekki verið hér auglýst,
og séu því hér ekki gildandi í þeim skilningi, sem frumvaq>ið
leggur í [>au. Hvað sem um allt annað er, [>á er [>að auðráðið
af öllu eftli landsins og sögu [>ess, að engin hönd eiga að tálma
oss, að njóta út af fyrir oss sérstaklegra réttinda vorra;
loptslag, landslag, túngumál, atvinnuvegir, og yfir höfuð allt
vort frábrugðna ásigkomulag og fjarlæga staða krefur [>ess,
og því meguin vér ekki gleyma, að auglýsa konúngi voruin,
samkvæint han's foðurleguni vilja, allt hvað vér álítum
að miði til þess, að efla heill vora og hagsæld þessa einkenni-
lega lands. Að öðru leyti er eg i alla staði meðmæltur nefnd
í máli þessu, og vona eg, að hver sannur Islendíngur leggi
allt það fram, er hann má, til að efla hag fósturjarðar sinnar,
samkvæmt konúngsbréfinu frá 23. d. septemberin. 1848.
B. Halldói •sson: Eg vildi að eins geta þess með tilliti til
ræðu hins 5. konúngkjörna þingmanns, er áðan talaði, að inér
gat ekki skilizt ályktun hans, þar sem liann þóttist geta
ráðið af frumvarpi því, er hér væri lagt. fram fyrir þíngið af stjórn-
inni, að vonir þær, er menn að undanfornu hefðu haft unt liagi
vora, ekki gætu rætzt að svo komnu. Allir vita það til dæm-
is, hvað hér liefur viljað til áður á þíngi, að 1849 koin frurn-
varp frá stjórninni til kosningarlaga, sem byggt var á gagn-
stæðri grundvallarreglu við það, sem þíngið hafði stúngið upp
á í fruntvarpi því, er það sjálft hafði santið, þar sent fruinvarp
stjórnarinnar fór frant á tvöfaldar kosníngar, en þíngsfrum-
varpið einfaldar, og þó féllst stjórnin á skoðunarmáta þíngsins,
er hún sköntmu á eptir lét koina út kosníngarlögin til þessa
þíngs samkvæm því, sem alþíngi hafði beðið um. 3>ar sein
sami þíngmaður bað menn gæta sín við, að ota fram réttindum