Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 410
406
hefti hinn konúngkjörni þínginaður liaft nokkuð fyrir sér; en
nú hefur nefmlin ekki farift fram á það, og [>ví held eg, að
liann liafi ekkert sannað með ræðu sinni. Eg get ekki kann-
azt við aðra eða meiri galla á uppástúngu nefndarinnar, lield-
ur en á stjórnarfrumvarpinu; en enginn gatætlazt til, aðnefnd-
in hyggi til ný lög, eða hún skyhli hyggja á allt öörum gruiul-
velli, en fruinvarp stjórnarinnar er byggt á. En þar sem hinn
konúngkjörni þingmaður sagöi, að tilskipunin frá 1816 mundi
vera í allra höndum, þá verður það ekki sannað af því, þó
stjórnin kunni að hafa sent hana öllum verzlunarfulltrúuin
1816; því það eru ekki allt af hinir söinu verzlunarfulltrúar,
heldur hafa margir komið síðan, og tilskipunin mun þó varla
lmfa gengið í erfðir, eins og föst eign emhættisins. Eg held
það yrði því eins nauðsynlegt. nú og áður, aðstjórnin Iéti gjöra
safn af öllum íslenzkum verzlunarlögum, þegar verzlunin
yrði laus.
./. hreppst. Sigurðsson: Eg vil fastlega mæla með því,
að hvert lagaboð beri sína eiginlegleika með sér í útþrykkileg-
um orðum, og eg veit til, að Ilestir alþýðumenn óska eptir
því. Tilvitnanir í önnur lög eru mjög óhentugar alþýðu, þar
fæstir af þeim hafa mörg lög í liöndum, eða eru svo lögl'róðir, að
þeir viti, hvað þar og þar kann að standa í gömlum lögum. En þar
sem hinn háttvirti 1. konúngkjörni þíngmaður gat þess, að útlend-
ir menn væru ekki skyhlaðir til eptir frumvarpi nefndarinnar,
að lilýða landslögum, þá vil eg henda lionuin á 11. gr. nefnd-
arálitsins.
þ. Sveinbjörnsson: Bæði hæjarfógetinn og sýsluinenn ættu
að geta sýnt það í lögunum, að liinir útlendu menn væru skyld-
ir til, að hlýða laiidsins almennu löguin, en það geta þeir ekki,
nema þeir liafi fleira viö að styðjast en iiefiidaruppástúngurn-
ar, og sér í lagi tilskipunina frá 11. septemher 1816, sem þó nefnd-
in hefur þótzt liafa tínt úr það nauðsynlega. jiaö getur nú
skeð, að þetta sé mest nauðsynlegt fyrir hæjarfógetann og
sýslumennina, en eg verð líka að álíta það nauðsynlegt fyrir
utanrikismenn, að vita, að þetta og þetta séu lög en ekki ólög.
Jón Guðmundsson: Eg get ekki skiliö, að útlendir nieiin
liafi verið nokkru nær, þegar tilskipunin kom út 1816, en þeir
verða nú, þó frumvarp nefiidarinnar fengi lagagihli, og því
síður eru þeir nær að vita um hin eldri lög,s þó þeir sjái tölur
liins háttvirta konúngkjörna þíngmanns; því það er auösjáan-