Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 99
95
P. Pettirsson: Mér sýnist, að úr f>ví þingið er búið að
samþykkja viðaukaatkvæðið við 10. gr., þá eigi menn ekki að
fara á ný að telja forfoll; því þá er ónýtt það vald, sem þing-
inu var áður gefið, er nýjar reglur koma á eptir; og eins og eg
var áður samþykkur þíngmanni Borgfirðínga um, að bæta inn í
ákvörðun um sjúkdómsforföll, eins verð eg nú að vera því mót-
fallinn, úr því það er látið á þíngsins vald, að skera úr, hver
forfÖll séu lögleg og gild.
G. Brandsson: 3>á verður að eiga undir, hvað þinginu
sýndist vera forfoll í það og það skipti.
Var síðan atkvæða leitað um þetta breytíngaratkvæði, og
var það fellt með atkvæðum alls þingheims, nema einu.
Síðan var 22. breytingaratkvæði samþykkt með 22 atkvæð-
um mót 15.
3?á var greinin samþykkt af 27 gegn 11, svo látandi:
„Skyldur er hver þíngmaður að takast á hendur það starf,
sem hann er kosinn til, nema þíngið sjálft veiti fionum
lausn frá því“.
íþá bar forseti fram 12. gr., og varð ekki um rætt, en grein-
in var samþykkt í einu hljóði.
Siðan var 13. gr. tekin til umræðu með 24. breytíngarat-
kvæði.
Framsiigumabur: Jessa breytíngu vildi nefndin af því,
að það getur komið fyrir, að fleiri fái meiri liluta atkvæða en
þeir, er kjósa þarf, og vildi nefndin, að hlutkesti skyldi ráða í
öllum þess konar tilfellum, hvort sem væri fyrsta kosning eða
seinasta.
Forseti las síðan 13. gr. þannig:
„Fái enginn meiri hluta allra atkvæða í fyrsta sinn, til
að vera forseti eða varaforseti, skal kjósa á ný á sama
hátt; nái enn enginn svo mörgum atkvæðum, skal kjósa
um þá, sem flest atkvæði hafa hlotið; fái fleiri en þeir,
er kjósa skal, jafnmörg atkvæði, skal hlutkesti ráða“.
Greinin var síðan samþykkt, þannig breytt, í einu hljóði.
Eptir það tók forseti 14. gr. tii umræðu, og gat þess, að
25. og 26. breytíngaratkvæði mætti ræða í einu.
Framsögumaður: Nefndin getur ekki fallizt á 25. breyt-
íngaratkvæði, og álitur það rétt, að það sé skylda forseta, að
ráða um aukaskrifara; því þegar þingið þorir að velja hann
fyrir forseta, þá er eðlilegt, að það þori að leggja honum aðr-