Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 284
280
verzliin fram yfir lausakaiipmenn. Ef aðgreiningin í breytíng-
aratkvmði mínu ollir misskilningi, J)á er eg ekkert á móti jiví,
að orðunum sé vikið við.
0. E. Johnsen: Eg ætlaði að sýna lit á, að mæla fram
með breytingaratkvæði mínu, sem er j>að 28. i tölunni, jafnvel
j)ótt j)ess gjörist ei j)örf, j)ar bæði binn 4. konúngkjörni j)ingmað-
ur liefur j)egar gjört j>að, og eg iinynda mér, að j>að mæli nokk-
uð fyrir sér sjálft. Eg lield annars, að tilfinuing mín, j)egar eg
l>jó breytíngaratkvæðið til, bafi líkzt tilfinningu gömlu kláranna,
sein menn segja að jníngað séu fiisastir, sem {>eir eru kvald-
astir; j)ví auðsjáanlegt er, að bæði eg ineð jiessu breytingar-
atkvæði og aðrir, sein í líka stefnu fara, vilja lilynna að binni
gömlu verzlun Dana, fremur en að liinni útlendu, og að verzl-
un Dana er j)ó og hefur verið oss Islendíngum heldur óboll en
lioll, að eg ei taki frekar til orða. En j)egar eg nú liugsa uin
verzlun, og skoða bana frá landsins sjónarmiði, j)á verð eg að
játa j>að, að allar jyóðir séu mér jafnkærar, og þær kærastar,
sem gefa mér bezt kjör, hvort sem jieir eru innanrikismenn
eða utanríkismenn. Mér finnst jiað jiví vera ískyggilegt og ósann-
gjarnt, að vilja láta utanríkismenn greiða 5 dali af lestarrúmi
bverju, en innanríkismenn einasta 36 skk., og 14 mörk í j>eim ein-
stöku tilfellum, j)á til útlanda senda; er j)að auðsjáanlegt, að slíkt
hlýtur að fæla utanríkismenn burtu; j>ví ef innanríkiskabpmenn,
Danir, kvarta sáran, eins og- sumir liér segja, undan j>ví, að
gjalda tvo dali fyrir bverja lest, og j>ykjast ei geta lifað, ef
svo er, bvað mundu j>á ekki utanrikismeun mega kvarta, sem
miklu bærra gjald er Iagt á? og til hvers gæti }>á j>etta liáa
gjald á j)á miðað, annars en j)ess, að fæla })á béðan burtu?
"það sýnist, sem ágreiníngurinn sé bér í salnum mestur á milli
manna út af j>ví, bvort og hverniri meira eigi að lilynna að
fastakaupmönnunum eða að lausakaupmönnum, en eg sé ekki,
bvernin ineir verður Iilynnt að föstu kaupinönnunum, en gjört er
í ncfndarálitinu. Vér sjáum, að hvervetna í j>ví er lausakaup-
mönnum gjört að skyldu, að koma fyrst í j)á tilteknu föstu
verzlunarstaði, og sitja þá föstu kaupmennirnir fyrstir fyrir allri
verzluninni; jieir geta j)ví,undireins oglausakaupinaöur kemur ()ar
á liöfn, nýrunninn af bafi, keypt óðar allar vörur hans, ef j>eir
liafa krapta og vitsinuni til jiess, og um jiað er ei að efast, og
er f)á auðsætt, að fastakaupmennirnir liafa forkaupsréttinn að
öllu leyti. Eg veit j>ví ekki, með bverju menn gætu hlynnt