Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 205
201
nú getum vér ekki séð J>etta um bann f>að, er frumvarpið legg-
ur á fiskiveiðar með utanríkisskipum, og því vill nefndin ráða
til, að ákvörðunum um fiskiveiðar sé sleppt að svo stöddu,
Jnángað til reynslan Iiefur kennt, hvernig J>eim verði bezt fyr-
ir komið.
Við hinar einstöku greinir frumvarpsins leyfum vér oss
enn fremur að gjöra þessar athugasemdir:
Við 1. gr.
5að virðist eðlilegt, að innanríkismönnum sé gjörður sami
hægðarauki sem utanríkismönnum, aö {>eir geti fengið íslenzk
leiðarbréf hjá verzlunarfulltrúum stjórnarinnar í útlöndum, og
{>ykir oss {>á betur fara, að sleppa endanum bæði í 1. og 3. gr.,
en bæta við nýrri grein um þetta efni í einu lagi á eptir 4. gr.
A5 öðru leyti má bera hér saman viö atliugasemdirnar við 7.
gr., og {>að, sem áður er sagt um fiskiveiðar.
Við 2. gr.
Ef ákvörðúnin í þessari grein á að geta komið reglu á
{>að, sem nú {>egar við gengst, kríngum allt land, að útlend
fískiskip hleypa inn, til að sækja vatn, m. m, þá viröistnauð-
synlegt, að láta hana ná til allra {>eirra kaupstaða, er löggilt-
ir verða sem aöalhafnir fyrir utanríkisskip. Hvað sem af ráðið
verður um fiskiveiðar utanrikisskipa, á meðan {>au liafa íslenzk
leiðarbréf, {>á getur niðurlagið á greininni varla átt viö; {>ví
livemig verður fiskiskipum, {u> }>au hleypi snöggvast inn á
höfn, bannað, að fram halda veiðum sínum eptir sem áður?
Við 3. gr.
Jessi grein inniheldur svo mikil bönd á hinni útlemlu
verzlun, að liún getur ekki orðið að neinu liði, eptir {>ví sem
ástatt er hér á landi, nema hún losist við {>au. 3>aö er að visu
í mörgu tilliti vel til fallið, ef verzlunin gæti orðið dregin
meira að tilteknuin verzlunarstöðum, {>ar sem svo st.endur á,
að fjöldi landsbúa getur haft not af þeim, en vegna örðugleika,
sem hér er á með alla flutnínga, hæði á sjó, og einkum á
landi, {>á virðist {>að {>ó ekki tiltækilegt, að útiloka mestan
{>orra landsmanna frá {>eim hag, er vænta má af útléndu verzl-
uninni, og {>vi hlýtur nefndin að ráða frá, að utanríkismenn
séu sviptir {>vi frelsi, er {>eir höfðu eptir tilsk. 11. sept. 1816,
að sigla upp öll kauptún landsins, eptir að hafa sýnt skilríki
sin í einhverjum af liinum tilteknu aðalkaupstöðum. Hin
önnur takmörkun, að utanrikismenn megi ekki selja landsbú-