Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 187
183
eg ei frá mér hrundið, og f>ar að auki vona eg, að fiíngmenn
fyrirgefi mér fia5, nær f>eir hugleiÖa, frá hverjum parti lands-
ins eg er. $aö er öllum kuimugt, a5 á Vestfjörðum eru kjör-
dæmi viölendari og örðugri yfirferöar, en viðast hvar annar-
staðar á landinu, og einmitt jþetta er eitt á meðal annars, sem
knýr mig til, að álíta einfaldar kosningar J>ar miður hæfilegar
en tvöfaldar. 5eir, sem elska einfaldar kosningar, og sem
hafa stutt að J>ví, aö f>ær liafa rutt sér til rúms, segja, að f>ær
séu miklu frjálsari, og er j>etta fieirra eina liöfuðástæða fyrir
fivi, að f>ær séu Iietri í alla staði. „Við f>ær einfóldu kosning-
ar“, segja f>eir, „taka allir án undantekníngar ldut í kosníngu
fulltrúa síns, og sérhver nýtur j>ar f>ess réttar, er liann á; eg
trúi“, segja f>eir, „ekki neinum öðrum manni fyrir, að mæta á
fundum og kjósa fyrir mig“; enhérsýnist skrítin mótsögn frain
koma, f>egar menn segja: „Eg trúi engum, liversu kunnugur sem
er, til J>ess, að kjósa fyrir núna liönd fulltrúa“, ensegjafió: „Eg
trúi þeim kosna fulltrúa, hversu óþekktur sem er, fyrir mikil-
vægustu málefnum mínum“. Nær eg nú enn fremur lít á eðli
hinna einföldu kosninga, j>á er öllum í sjálfsvaldi, að fara á
kjörfund eða ei; en f>ó svo gæti nú farið, aö einir 40 ótindir
kænm á k jörfundinn, f>á fiætti f>að f>ó betra, af f>ví j>að er svo
frjálst, heldur en æ og ætíð að vera viss um, að 10—20valdir
skynsamir menn kæmu, til að kjósa fulltrúann. Ilér sýnist f>ví
frelsislaungunin vera komin út fyrir jiau réttu takmörk, f>egar
hún í f>essu efni lítur ekkert á ásigkomulag landsins. Eg get
f>ví ei hetur séð, en að tvöfaldar kosníngar eigi liér í lamli
allviðast betur við, en hinar einfoldu, og gjöri kosningar á-
reiðanlegri í alla staði. Enn fremur vil eg meina, aö }>ó kosn-
íngin sé nefiid einföld, f>á sé hún f>ó í raun og veru tvöföld;
}>ví fyrir meginhluta kjósamla mun svo ástatt, aö }>eir lítiö viti,
livern helzt f>eir kjósa eigi, f>ví síður, hvern hezt sé að kjósa,
og að þessir í>ví fari til þeirra einstöku manna, sem á kjör-
fundi hafa mætt, og segi: „Heyrðu lagsmaður! livern á eg að
kjósaV" og gánga svo eptir ávísun annara, hverja vel má kalla
kjörmenn, f>ót,t einfaldar séu kosníngar nefndar. íeir, seni
mest liafa talað fyrir einföldum kosníngum, munu að mestu
leyti vera héðan úr Reykjavík og nálægum héruðum, sem liægri
eru yfirferðar, en meginhluti Vestfirðíngafjórðúngs, hvar kjör-
dæmin eru svo víðlend, að ferðin á einn kjörfúnd tekur 4 til
6 daga með séi'. Eg get f>ví ei annað, en mælt meö tvöföldum