Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 134
130
gjahlift, sem hér ræMr um, væri jafnt fyrir alla, þá væri þaft
lteinlinis tollur, sem legíiist á alla verzlun vora.
Hvaft nú fiskiveiðarnar snertir, f>á iinynda eg mér, aft for-
hoftih i frumvaq>inu móti J>eim sé sprottið af f>eirri skoðun,
að f>að kynni aö liafa áhrif á verðið á fiski lamlsmanna, svo
að f>að lækkaði, ef J>essi skip mættu flytja hann hér á land og
Jmrka liann hér, af }>ví gnægðin yrði }>á svo miklu meiri af
honuin; }>ví eptir }>ví sem siglíngin til landsins yxi, eptir }>ví
hlytu og fiskiveiðarnar að verða meiri, ef ekkert bann væri á
}>ær lagt. A)>tur er f>að efalaust rángt álit, að fiessum utan-
rikisskipum séu fj'rirmunaðar fiskiveiðarnar einúngis fyrir }>á
skuld, að }>au koma híngað í verzlunarerindum.
Af f>ví að }>vi var áðan hreift, }>egar talað var um jafn-
rétti fyrir alla til verzlunarinnar hér á landi, að stjórnin hefði
fundiö að }>ví við alftingi 1845, að }>að hefði gjört mun á inn-
an-og utanríkis-mönnum, J>á ætlaegaðgeta f>ess, að eptirþví,
sem eg hef koinizt næst, f>á liefur stjórnin aldrei fundið að
fiessu, lieldur f>áverandi stiptamtmaður getið }>ess til, að }>að
kynni að liafa verið hæn vorri til nokkurrar fyrirstöðu.
Ilalld. Jónsson: Eg get ekki annað en fallizt yfir liöfuð
á skoðun fúngmannsins úr ísatjarðarsýslu, og glaðzt með lion-
um yfir f>vi, hversu stjórninni liefur miðað á fram í skoðun sinni
á verzlunarmáli voru, }>ar sem hún nú virðist að skoða }>að frá
sjónarmiði landsins sjálfs. Jótt mi stjórnin hafi ekki fastlega
fylgt fram }>essu sjónarmiði í hinum einstöku greinum frum-
varpsins, þá getur slíkt með fram verið sprottið af þeirri á-
stæðu, sem hinn 5. konúngkjörni þingmaður minntist á, að
hrapa ekki að mikilvægum breytíngum. En orsökin þarf ekki að
vera sú, að hún kannist ekki við, að jafnrétti þjóða í verzlunarmál-
cfnum vorum sé bæði eðlilegast og heyri oss til, eða vilji ekki
veita oss það, heldur hitt, að henni sýnist það nauðsynlegt,
meðan íjárviðskiptin eru óútkljáð, og sambandið milli Dan-
merkur og Islands, sein hér er aðalatriðið, er ekki til lykta
leitt. Eg efast því ekki um, að stjórnin kannist við, að gæði
verzlunar á íslandi heyri íslandi til, og að vilnun sú, sem
Dönum í tilliti til liennar kynni að verða veitt, komi til skoð-
unar í ijárviðskiptum þeim, sem ætíð hljóta að verða milli ís-
lands og Danmcrkur, hvemin svo sem sambandinu verður
hagað.
G. Brandsson: Eg vil leyfa mér að fara fáeinum orðum