Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 158
154
gjörír, þó þetta hafi ekki nema aft nokkru leyti átt sér staö
i tilliti til Iöggjafarinnar, og samkvæmt þessari skotUin á
stöðu fslamls í ríkinu boðaði konúngur einnig fimin fulltrúa
fyrir íslands bönd á fund jtann, sem ræða átti grundvallarlög
ríkisins árið 1848. Ef að nú })jóðin heíði kosið jæssa menn til
rikisfundarins, j)á mundi þessi fundur, sem vér eigum mi, ekki
hafa átt sér stað. En nú kaus konúngur j)á, og einmitt j>ess
vegna, og j)rátt fyrir það, þó liklegt væri, að landsmenn, ef þeir
heíðu sjálfir kosið mcnnina, niundu liafa kosið alténd suma af
þeim, er á fundinum sátu, vildi konúngur samt seni áður ekki
ráða málinu í þess einstöku greinum algjörlega til lykta,’ fyr en
hann hefði borið það undir álit fundar i landinu sjálfu, sem
liann og boðaði með bréfi dagsettu 23. d. septemberm.
1848. Mér getur }>ví ekki skilizt, að í þessu konúngsbréfi
liggi nokkur heimild fjrir þennan fund, til að byggja málið á
öldúngis nýjum grundvelli, eða ólíkum þeim, sein er í frum-
varpi þessu, heldur er það meiníng mín, að það einmitt sé skylda
þingsins, sem einúngis er ráðgefandi, að fara ekki út fyrir
frumvarpsins grundvallarreglur, en eigi að hahla sér og einúng-
is að ræða frumvarpið innan takmarka þessara í þess einstöku
greinum samkvæmt sérstöku ásigkoinulagi Islands, svo grund-
vallarlögin geti sem bezt komizt lieim við landsins bag. Ef
þetta væri ekki meiníng stjórnarinnar og hinn rétti skilníngur
á bluttöku íslendinga í rikisfundinum, þegar grundvallarlögin
voru rædd, þá er mér óskiljanlegt, að ekki skyldi vera gjörð
viölíka undantekning hvað íslaml snertir, og gjörð er uin
Slésvík í inngánginum til grundvallarlaganna, og bendir þetta
eptir minni skoðun til þess', að seta hinna fnnin íslendinga á
rikisfundinum hafi af stjórninni ekki verið álitin, sem hún ann-
ars yrði, þvðingarlaus; j)ví að öðruin kosti hefði sömu grund-
vallarreglu efalaust verið fjlgt með Island, og gjört var með
Slésvik, og þessa einnig verið getið, eða tekið frain að lykt-
um. Yfir höfuð er það mín skoöun á þessu máli, að þíngið eigi
vandlega að gæta þess, að það iná ekki fara hér neinu fram
hliðsjónarlaust, beldur verður að hafa stöðugt tillit til þess,
hvernig stöðu landsins er komið, og livað því sé haganlegast
og hollast, þegar á allt er litið, og eg þori hvorki né vil fyrir
mitt leyti taka þá ábyrgð á mig, að ráða til þess, að þíngið,
með j)ví að hafna grundvallarreglunum í stj órnarfrutjivarpinu,
ofurselji sig og landið tómri óvissu.