Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 29
25
í nefndinni mun hafa komið til hugar, að hún yrði svona skil-
in. Aptur gæti eg fallizt á, að greininni væri hreytt að orð-
unuin til.
Juk. Guðmunclsson: Fyrstu oröin í greininni lýsa því,
að nefndin hafi hér meint með þingmönnuin þíngið sem heild,
og að þeir innangrinda væru friðhelgir, svo ef þeir, sem
fyrir utan væru, gjörðu þeim nokkurn óskunda eða truíluðu
þíngið, ætti það sem heild, eða forseti í þíngsins nafni, að bera
sig upp um það fyrir hlutaðeigandi yfirvaldi, er lögreglu ætti
að gæta. Séu orðin svona skilin, þá virðist mér, að þaumegi
standa óbreytt.
Varaforseti: jiaö væri líka þingsafglöpun, ef forseti ætti
í hvert skipti að kalla þá til reglu, er einhvern óskunda gjörðu
utanþíngs.
þ. Sveinbjörnsson: Hvað þessa grein snertir, þá skil eg
liana eins og hinn konúngkjörni þíngmaður, sem seinast tal-
aði. Mér sýnist hún ekki geta staðið eins og hún er; þvi ept-
ir orðunum er hún tvíræð. Nefndarmenn hafa, ef tilvill, ekki
meint það, sem orð greinarinnar virðast benda til, og af því
fleiri að líkindum geta skilið liana eða misskilið eins og eg,
þá verð eg að óska þess, að henni sé breytt.
Varaforseti: Eg hef ekki mælt í inóti breytíngum á grein-
inni, og eg ímynda mér, að það sé ekki meiníng nefndarinnar.
Jón Guðmundsson: Eg held, að það þurfi ekki annað,
en lesa yfirskript frumvarpsins; hún lýsir því bezt, að hér er
ekki verið að ræða um lög fyrir utanþíngsmenn; og þessi 1.
gr. miðar einúngis til, að við halda góðum þingsköpum, og er
þess vegna nauðsynleg.
þ. Sveinbjörnssön: Orðið „utanþings“ í greininni getur
ekki átt við þíngið hér í salnuin. Eg ætla því, að seinasta
setníngin í greininni ætti að falla iir, og þaö gjöri eg inér að
breytíngaratkvæði.
Varaforseti: Eg get þó ekki séð, að niðurlag greinarinn-
ar megi falla úr, því það gildir ei fyrir aðra en þíngmenn
sjálfa, en væri þýðíngarlaus lög fyrir utanþíngsmenn.
II. G. Thordersen: Mér virðist meiníng greinarinnar sé
góð, ef orðatiltækjunum í niöurlaginu væri breytt.
Jak. Guðmundsson: Mér virðist, að niðurlag greinarinn-
ar eigi að vera óraskað, þegar menn bera það saman við 7.
grein, þar sem tekið er fram, að enginn megi atyrða þíngið eða