Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 102
98
uiömnmi. jiar sem talaö var um, að skrifarar gætu áuimið ser
3 rbdd. á dag meö 12 arka skript, {>á lield eg eins óvist, aö
margir af kasti |>ví livern dag i röö eptir annan, meö lögboö-
inni línu og stafatölu, og eins óvíst, aÖ margir prívalmeim gefi
24skk. fyrir örk, en hvaÖ sem uin þetta er, þá ætla eg öllum
þingmönnum, aö vilja hvervefna fylgja sómasamlegum sparn-
aöarreglum, en ekki kasta út fé að óþörfti. iþað er aö öÖru
leyti merkilegt, ef menn einúngis í þessari grein vilja hafa
einveldið innan þessa sals dyra, en úti loka það í öllu ööru.
Ja/c. Gudmvndsson: Fari nú svo, að þingið fái vald til,
aö ákveða um tölu aukaskrifaranna og laun þeirra, þá mundi
eg verða meöal hinna fyrstu þíngmanna, til að koma fram með þá
uppástúngu, aö þrennir skrifarar verði haföir, í staö þess, að nú
eru tvennir, og hendir sú uppástúnga auðsjáanlega til, að kostn-
aðurinn yrði ineiri, livað skrifarana snertir, en hann er nú, en
eg álít það óheppna sparnaðarreglu, að láta skrifarana tefja
fyrir þingstörfunum; og íyndist mér, að einhver þingmanna
heimtaði ósanngjarnlega mikið af skrifurunum, þá mundi eg
stínga upp á, aö sá hinn saini, ef liann er annars vanur rit-
störfum, setjist niður eina stundu dags, og reyni sig á, að skrifa
það, sem liann heimtar, svo liann viti, hversu hægt það er.
L. Jolinsen: Eg a*tla engum þíngmanni þá ósanngirni,
að hann ekki fúslega vilji, að aukaskrifarar þingsins fái, eins
og til er tekiö í alþíngistilskipuninni, hæfileg laun. 3>að er og
þinginu áriðandi, að liafa duglega skrifara og launa þeim liæfi-
lega eða sómasamlega; því þeir liafa mikið að starfa; en þá á
og þíngið heimting á, að ræður þingmanna séu rétt bókaðar.
Forseti lét þá gánga til atkvæða um 25. breytíngaratkvæði,
og var því lirundiö með 23. atkvæðum gegn 19.
26. breytingaratkvæði var sainþykkt án atkvæða.
Öll greinin samþykkt ineð 28 atkvæðum gegn 7.
J>á tók forseti 27. breytíngaratkvæði til umræðu.
þ. Sveinbjörnssoti: Eg ætla mér ekki að tala annað fyr-
ir breytíngaratkvæði minu en það, sem eg sagði við undirbún-
ingsumræðuna, að því leyti sem það er rétt inn fært í ræðurnar.
Síðan var gengið til atkvæða um 27. breytíngaratkvæði,
og var þvi hrundið nieð 40 atkvæðum gegn 2.
Greinin samþykkt með 40 atkvæðum gegn 2.
Síðan lét forseti gánga til atkvæða um þessar greinir, og
féllu atkvæði þannig: