Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 186
182
að andiegur Jtroski og góö greiiul sö koinið undir aldri, en
iuulir auði.
Eg finn níi enga köllun lijá mer til þess, að í'ara mi að
tala um liinar tvöföldu kosníngar, bæði af {>ví, að í frumvarp-
inu er ekki gjört ráð fyrir {)eim, og líka af hinu, að eg get
ekki búizt við f»ví, aö menn muni æskja eptir {>ví bandi á
kosníngunum, sem stjórninni befur ekki einu sinni komið til
liugar að leggja á {)ær. Eg held og, að fáum muni {>ykja {>ær
vera tryggjandi. 5að er að sönmi mikill sannleikur í {>ví?
sem bér liefur verið sagt, að Jiað sé ekki nóg, að veita rétt-
indi, beldur verði nienn og að geta notið þeirra. Með tilliti til
binna einföldu kosuinga, og {>ess, livað sum af kjördæmunum
vséru voml yfirferðar og víðlend, bafa menn nú stúngið upp á
ýmsu, til að ráða bót á þess’tl, bæði breppakosníngum, skrifuð-
um atkvæðaseðlum, og fléiru. Eg get nú engan veginn mælt
með því, að menn gefi atkvæði á skrifuðum seölum; því ekki
mundi það síður, en binar tvöföblu kosníngar, deyfa ábuga
þjóðarinnar. Hreppakosníngarnar aptur mundu vera {>aö tiltæki-
legasta til þess, að gjöra mönnum bægra fyrir með kosníng-
arnar, ef að þeim einúngis yrði bæglega við komið. En eg
gjöri ráð fyrir, að það valtli miklu umstángi, þegar liver brepp-
ur ætti að fara aö kjósa út af fyrir sig. Jiess vegna felli eg
mig betur við það, sem þíngmaðúrinn úr Dalasýslu stakk ujip
á, að hinum stærstu kjördæmum á landinu væri skipt svo sem
í tvo hluti, likt og gjört befur verið við Skajitafellssýsbirnar.
0. E. Johnsen: Jegar eg lít á frumvarp þetta, þá sé eg,
að einfaldar kosníngar eru við liafðar, og af ástæðum frum-
varpsins sé eg og, að stjórnin befur farið að reyna til, að gj("ira
þessar einfÖklu kosníngar léttbærari og hægri með því, að gjöra
ný kjördæmaskipti, og jafnframt liefur bún baft fyrir sjónum,
að jafna kjördæmin að fólksfjöldanum. jiessi tilraun stjórnar-
innar sýnir og sannar mér það, að bún lieyrt liefur, að mörgum
þyki einfaldar kosníngar örðugar sökum víölendis kjördæm-
anna, og er eg og einn af þeiin mönnum, er þetta álit bafa á
einfoklum kosníngum, þótt þær að visu séu eða sýnist að vera
frjálslegri en þær tvöfoldu. Eg geng nú að því vísu, að mörg-
um kunni að þykja það kynlegt, aö eg, sem lieldur bef verið
kunnur að frjálslyndi en ófrjálslyiidi, skuli bér tala máli biiína
svo kölluðu ófrjálsari kosnínga, nefnilega þeirra tvöföldu; en
sannfæríngu minni af skoðun á binum einföldu kosningum get