Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 93
89
skyni, aft beygja frjáls atkvæöi manna“, þá held eg það sé
öldúngis nauðsynlegt, að láta þessi orð í greininni halda sér;
því það er einmitt þessi augljósi tilgángur, sem gjörir, að slik
ræða verður vítaverð. 13. breytíngaratkvæðið fer fram á,
að orða svo: „að beita valdi konúngs eða vilja hans“, í
staðinn fyrir: „að beita konúngi og vilja hans“, en það er ekki
nógu yfirgripsmikið. 5ví það má líka beita nafninu tómu eða
hátignarnafninu, eða meiningu konúngs, sem þess manns, er
hefur hátignina í sér. Nefndinni þótti ekki þurfa, að taka það
fram, sein er í 14. breytíngaratkvæðinu. Sama er og að segja
um 15. breytíngaratkvæðið. 3?að er að sönnu rétt í sjálfu
sér, en það er fullkomlega tekið fram í 11. gr. i frumvarpinu.
P. Petursson: Hvað breytíngaratkvæði mitt við 7. gr.
snertir, þá skírskota eg til þess, sem eg hef sagt við und-
irbúningsumræðuna. En með tilliti til þess, er framsögumaður
sagði, að „liótanir um ofríki“ væri efnistóm orð, þá getur mér
ekki skilizt, að svo sé. Eg held, að það sé þá eins efnistómt,
„að beita konúngi eða vilja hans“. Og get eg þessa, til að
leiða að því athuga þíngmanna.
L. Johnsen: Viðvikjandi breytingaratkvæði minu við
7. gr. skirskota eg til þess, sem eg bef sagt. við undirbúnings-
umræöuna. Eg bef borið íram þetta breytíngaratkvæði, af því
eg er sannfærður um, að enginn, nema sá eini, getur dæmt um
tilgáng manna. Menn geta i samvizku sinni verið sér
meðvitandi um, að tala blátt á fram og í hjartans einfeldni,
sem menn segja, þó þeir minnist á konúng eða vilja hans, og
er þá óviðurkvæmilegt, að ætla þeim, að þeir gjöri það i því
skyni, að beygja frjáls atkvæði manna.
G. Vigfússon: Eg þarf ekki að vera margorður umbreyt-
íngaratkvæði mitt. er sprottið af þeirri tilfinníngu minni og
þeim ræðum, sem hér hafa fram farið, að orðið „þingsafglöp-
un“ væri ekki nógu yfirgripsmikið yfir öll brot gegn þíngregl-
unum; og þó 7. gr. heíði einkum tillit til 6. gr., hvar einúng-
is er bent til afglapa í ræðum þingmanna, en 11. gr- hefði sér-
legast tillit til afbrota gegn verknaði eður framkvæmdum þings-
ins, þá ætlaðist eg til, eins og hinn háttvirti forseti fram tók nyver-
ið í ræðu sinni, að það væri ekki hægt, ab nafngreina eða taka út
yfir allt, sem heyrði undir þingsafglöp. í að er og heldur ekki
unnt, að telja upp öll afbrot, sem fyrir geta komið gegn þíng-
reglunum, en eg ætlaðist til, að allur vafi yrði af tekinn, hvem-