Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 43
39
ekki þetta niðurlag, gæti svo farið, að þingmeim þverskölluð-
ust og gjörðu sig seka í þingsafglöpun.
Jak. Guðmundsson: Jegar rætt var uni breytíngarnar við
7. greinina, var það tekið fram um leið, hvað þíngsafglöpun
væri, og því {>arf ekki slikra ákvarðana hér.
//. Stcphensen: Jíngmaðurinn, sem seinast talaði, álítur
{>að efalaust, að breytíngarnar á 7. gr. fái framgáng. En yrði
{>að ekki, virðist inér, að niöurlagið á 11. gr. sé nauðsynlegt.
Ja/i. Guðmundsson: Eg er {>ví samþykkur, að ef engin
breytíng er gjörð á 7. gr., þá þurfi ekki að eins að standa nið-
urlag 11. gr., heldurþurfi jafnvel að taka það uj>p við flestar greinir
þingskapanna, að það séu þíngsafglajcanir, ef móti þeim er
brotið, og væri þaö leiðinleg upptekníng. Eg get því ekki
fallizt á, að farið sé að telja upp öll atvik þingsafglöjiunar,
af því eg álít það ómögulegt í einni grein, og vil því að eins
taka það fram með almemmin orðuni.
Forseti: IÞíngmaðuriim, seni nú settist niður, hefur rétt
að mæla; þvi það er ekki nauðsynlegt, að fara að telja upp
öll tilfelli þíngsafglöpunar. Vilji einhver þínginanna ekki tak-
ast á heiulur störf þíngsins, þá eiga þar við ákvarðanir 9. gr.,
og eptir þeiin verður liann sekur í þingsafglöjmn, hvort sem
niöurlagi þessarar greinar er haldið eða ekki.
II. Stephensen: Mér viröist, að hc;r sé orðinil allur aimar
samanburður og önuur skoðun. Jiugmaðurinn úr Keykjavík
gat ekki um, að þetta lieyrði undir 9. greinina.
II. G. Thordei •sen: Mér virðist þó, að það þurfi ekki að
koma til af þvermóösku, að einhver þingmanna takist ei störf
þingsins á liendur. llans sannfæríng getur verið sú, að hann
finni sig ekki mann til þess, eða kríngumstæður hans þannig
lagaöar, að lionura sé það ura megn. ÍÞegar svo á stendur,
finnst mér það vera ísjárvert, að láta það varða þíngsafglöjmn.
Eg kann bezt við, að ei sé beitt of mikilli liörku, heldur breyti
mannúðlega bver við annan.
Jak. Guðmundsson: ]iað er þó auðvitað, að álit hvers
einstaks þingmanns verður að lúta fyrir áliti þíngsins. Að öðr-
um kosti gæti svo farið, að enginn þættist hæfur til, aðtakast
á hendur störf forseta, skrifara, eða þíngskapanefndar, o. s. frv.
II. G. Thordersen: j>að er ekki meining mín, að til séu
tekin nein einstök störf, er þingið snerta, heldur hitt, að menn
gefi gaum að þeiin kríngumstæðuui, sem á góðuni eða sann-