Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 105
101
J. hreppst. Sú/)(rAsson: Viðvíkjandi breytingaratkvæði minu,
þá þykir inér meiri nauðsyn til bera, að ræða fyrst um mikil-
vægi hverrar uppástúngu, heldur en uni prentun hennar, og á-
lítist hún þess verð, að kjósa þá nefnd í því málefni. j?að eru
þá nefndarmennirnir, sem mest liggur á, að kynna sér bænar-
skrána eður uppástúnguna, og eru þeir aldrei íleiri en svo, að
þeir geta vel allir haft not af henni skrifaðri. Aptur liggur öll-
umþíngmönnum mjög á, að getavelkynnt sér nefndarálitin, og
væri því prentun á þeim æskileg, ef lmn þá væri möguleg.
Framsöf/umaður: ;það væri að visu ekki margt að því,
að vera í nefndum, ef engir aðrir þættust þurfa að lita eptir
um málefni þau, sem til nefndar koma, og enginn gjörðist til að
skoða annað i málinu, en álitsskjöl nefndanna. En það er
öðru máli að gegna. 3>að verður að prenta það, sem í grein-
inni er sagt, til þess að allir þíngmenn geti kynnt sér málefn-
in sjálf, og síðan rannsakað, hvernig nefndin liefur farið ineð
það, sem fyrir hana var lagt. 5etta er svo ljóst, að það hlýt-
ur að vera hverjum þínginanni skiljanlegt,. og þeim einnig, sein
seinast talaði, jafnvel þó það liti svo út, sem annað væri að
ráða af orðuin hans.
Forseti: Breytíngaratkvæðið er svo óljóslega orðað, að eg
skil ekki, livernig þíngmaðurinn hefur hugsað sér það.
J. hreppst. Siffurðsson: Eg ætlaðist til, að í staðinn fyrir
það, sem í greininni stendur: „þá skal leita atkvæða, hvort
prenta skuli“, o. s. frv., skyhli koma: „þá skal leita atkvæða,
hvort málið er þess vert, að taka það til umræðu“. Mér er
það og ekki vel ljóst, hvort uinræðurnar eiga að vera fjórar
alls eða ekki.
Framsöffumaður: Jú, það er sjálfsagt, að umræðurnar
eiga að vera fjórar. En livað hinu viðvíkur, þá er það saina,
ef þíngið ályktar, að ekki skuli prenta málefnið, eins og- að
það álykti, að ekki skuli halda lengra fram í það; þíngið fell-
ir málið í þessu formi.
Forseti: Breytíngaratkvæði eiga jafnan að vera svo orð-
uð, að þau geti átt inn í frumvarpið, en það er ekki um þetta
breytíngaratkvæði.
Síðan var gengið til atkvæða uni þetta breytíngaratkvæði,
og var það fellt með 41 atkvæði móti 1.
Síðan var 36. gr. frumvarpsins sainþykkt með 40 atkvæð-