Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 374
syrilégt, afi allar þjófiir, sem liíngaíí kyniiu aft koma til verzl-
una'r, brúkuftu danskar vogir og mæla, sem hér eru tíðkanlegir.
Eg gjöri ráð fyrir, að yfirvaldið eða sýslumaðurinn á hverjum
stað fiekkti mismuninn, ogheltleg, aðþað væri Jiánóg, að liann
birti hhitaðeigendum jiað, svo að utanrikismenn gætu seltjieiin
mun ódýrara, sem mælar jieirra og vogir væru minni en lijá
Dönum, eða }»ví dýrara, sem jieir kynnu að vera stærri.
,/. Skaptasoti: Jar sem liinn 1. jiíngmaður tir Borgarfjarð-
arsýslu segir, að j»að sé nóg, að sýslumaðurinn birti muninn á
liinum útlendu vogum og mælum, þá held eg, að jiað sé ekki
hægt fyrir hann, að leggja livern mann á kné sér, sem vill
kaupa nokkuð. Eg held, að jmð væri jiá mun hægra fyrir einn
mann útlendan, að kynna sér vog og mæli landsins, en fyrir
alla landsmenn, að læra jiað.
í). E. Johnsen: Eg held, að jiingmaðurinn úr Húnavatns-
sýslu viti ekki af j>ví, að jiað er nýlega kominn út pési um út-
lenzka vigt og mæli, og eru menn einmitt farnir að búa sig
undir jietta væntanlega verzlunarfrelsi.
p. Júnasson: Jiað lield eg að væri ógjörníngur, að liver
jijóð, sem iiingað kæmi til verzlunar, brúkaði sinn eigin mæli
og vigt; jiað við gengst ekki lieldur annarstaðar, svo eg viti til.
Enda gæti og, eins og hér liagar til, risið út af jivi mikili á-
greiníngur, og maður væri kannske ekki æfinlega við höndina;
til að skera úr jirætunni. Eg veitlíka til jiess, að þóhinjiýzka
eða svo kallaða Hamborgaralin einstöku sinnum kynni að hafa
verið lirúkuð hér af kaupmönnum, hefur jiessa ekki verið gætt
í verðinu, og er eg hræddur um, að svo mundi fara yfir höfuð.
./. Skaptason: Með tilliti til jiess, sein jiíngmaðurinn úr
Barðastrandarsýslu sagði áðan, jiá læt eg bann vita, að eg jiekki
pésann hans vel, en eg veit líka hitt, að hann er ekki í hvers
manns höndurn, pésinn sá, og eg efast um, að allir geti liaft
full not af honum, j»ó að jieir eigi hann, eður geti ætíð áttað
sig í honum, jiegar verzla skal.
þ. Jónasson: 3>eir geta jiá kannske tekið með sér Kramers
reikningsbók, og haft hana í vasanum.
./. Skaptason: Jeir jiurfa jiá fyrst að skilja dönsku.
p. Sveitibjörnsson: Að sönnu jiekki eg pésann, sem um
er verið að tala, ekki mikið, en mér leikur jió efi á, að hann
sé alstaðar áreiðanlegur, svo eg veit ekki, hvort j>að er vert
fyrir menn, að fara mjög eptir honum.