Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 391
387
íngunni, aft [)af> væri hyggilegra, aö sættast á [>essi bráöabyrgöa-
lög í [)etta skipti, en [>ó nieö [>ví skilyröi, að tollurinn yröi svo
færöur niður á utanríkismönnuni frá f»ví, seni á er kveðið í
stjórnarfruinvarpinu, að [)eini yrði ekki fyört örðugt, að keppa
viö innanríkismenn uin, aö verzla lier, og [>ess vegna studdi eg
aö [>vi, [>egar niitt uppbaflega breytíngaratkvæði var falliö, aö nýtt
breytíngaratkvæði yrði borið upp við greinina, sem beldi hinninú-
verandi verzlun óraskaðri, en ákvæði utanríkismönnum sama
toll, og eg liaíði áður gjört. Eg gjörði [>etta meö frain til }>ess,
að sjá, livort meiri hluti [liugsins væri mer ekki meðmæltur
í [>ví, að vilja ekkert í [)ýngja hinni núverandi verzlun; en nú
se eg, aðtílgángur minn er farinn (P. Pétursson: Engan veg-
inn.), svo honum getur ekki orðið framgengt, [iví eg hef lagt
mig eptir, að fá að vita með vissu meiningar [língmanna, og
liversu [»eir ætluðu að greiða atkvæði sitt í [>essu máli, og bef
eg komizt að [»ví, að mjög margir eru öldúngis fráliverfir bráða-
byrgðalögum í [>essu efni, og sumir [>eirra, sem áður voru mér
samdóina, bafa núskýlaust sagt mér rétt fyrir fundinn, að [>eir
væru frá borfnir, auk [>ess, sem að nú 3 menn liafa nú hér á
fundinum sagt sig frá hinu nýja breyfingaratkvæði. j>að er
nú ætið vani minn, [iegar eg hef einhverja [)á skoðun, sem eg
fyrir mitt leyti álít rétta og skynsandega, en bún ekki fær
framgáng, [>á að taka j>á skoðun eða [>að atkvæði, sem gengur
næst minni skoðun, og balda með [>ví, en láta [>að ekki ráðast
af handaliófi, livort [>að, sem ep'tir minni skoðun er verst, eða
[)á ekki neitt, verður ofan á. Hér er nú ekki um að gjöra
nema tvær greinir; hin fyrri er sú upphaflega uppástúnga nefnd-
arinnar, en bin síöari er liið nýja breytíngaratkvæði. 'það væri
[)ví bæði heimskulegt og illgjarnt af mér, ef eg nú ekki vildi
styðja [»á meiníngu, sem gengur minni næst, j)egar minni inein-
íngu getur ekki orðið framgengt á annað borð, og [»ess vegna
álit eg [»að ekki einúngis tilgángslaust, lieldur og líka óskyn-
samlegt, að gefa atkvæði fyrir breytíngaratkvæðinu, en á móti
J>ví, sem eg verð [ió að játa um, að eg vilji miklu heldur að
verði ofan á, en ekki neitt.
P. Pétursson: Af [»ví að eg [>arf nú ekki að gjöra neina
syndajátningu í verzlunarmálinu, né eyða laungum tíina til [>ess,
að búa til málsnildarræðu urn }»að, bvernig eg liafi fariö að
hreyta meiníngu minni frá }>ví í fyrra dag, }>á skal eg ekki lengja
þingræðurnar til muna með [>vi, að vera fjölorður um breytíngarat-
25*