Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 92
88
gjöra. Jjjngmanninuin, sem stakk upp á flutnjngi 6. og 7. gr.,
mun lielzt hafa gengið það til, að orðið „þíngsafglöpun“, sem
stendur í 6. gr., er fyrst útlistað í 7. grein. En þess konar
kemur opt fyrir í lögum, að orð kemur fyrir, sem lýsir þeirri
liugmynd, sem seinna er skýrð, og er slíkt enginn galli. 5að
er að sönnu kannske satt, sem þíngmaðurinn sagði, að torvelt
er að telja upp öll atvik þingsafglöpunar, en viðbætirinn, sem
hann hefur gjört, bætir ekki mikið úr því. Spurníngin er jafn-
an sú, hvað sé á móti þíngreglum, og erþesskonar ótæmandi.
Forseti eða þingið verður því að skera úr þess konar tilfellum,
eptir sein bezt þykir eiga við í hvert skipti.
Framsöffumaður: Eg fellst öldúngis á það, sem forseti
liefur í ljósi látið um þetta atriði, og þarf engu við það að bæta.
Síðan leitaði forseti atkvæða um viðbótina við 6. gr., og
var liún felld með 40 atkvæðum móti 2.
Forseti: Tvö liin síðustu breytíngaratkvæði við 6. gr. eru
að öllu leyti eins, neina að í öðru er „þingspjölP, en í öðru
„þingmálaspjöll“, og vil eg því spyrja uppástúngumann siðara
breytíngaratkvæðisins um, hvort lionum lítist ekki, að þeim sé
steypt sainan.
Framsöffumaður: J>að er þó aðgætamli, að liér er um tvö
orð að gjöra.
G. Einarsson: Eptir þeirri stefnu, sem mér finnst hér
vera orðin á atkvæðagreiðlsunni, þá fell eg frá mínu breyting-
aratkvæði öldúngis.
Forseti: Eg get ekki betur séð, en að bæði orðin, „þíng-
spjöll“ og „þíngmálaspjöll", séu sömu inerkíngar, og fyrst að
7. breytíngaratkvæði er tekið aptur, vil eg biðja þingmenn að
gánga til atkvæða um hið 6.
Var það þá gjört, og breytíngaratkvæðiö fellt með 32 at-
kvæðum móti 10.
Forseti tókþá 7. gr. til umræðu og breytingaratkvæði þau,
sem við liana liöfðu verið gjörð.
Frumsöffumaður: Mér finnst eg ekki þurfa að vera fjöl-
orðuruin8., 9., 10., 11. og 12. breytíngaratkvæðið, vegna þess
að breytíngaratkvæðin við 6.gr. eru fallin. 5að ersjálfsagt, að
orðatiltækin i 8. breytíngaratkvæðinu: „að liafa hótaniri frammi
um ofríki“, eru yfirgripsmikil, en mér virðist, sem þau séu svo
yfirgripsmikil, að þau fyrir það séu tóm og efnislaus. En livað
9. breytíngaratkvæði snertir, að sleppa úr greininni: „i því