Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 151

147
oss fnimvarp, en ekki nein lög, sem ver liöfum skuldhumlið
oss til afi hlýða. Eg 9egi frumvnrp, og er f>að auðséð af f)essu
nafni, að stjórnin álítur ekki grunilvallarlög Dana enn f)á
skuldbindandi fyrir oss. Vér erum einmitt koinnir að f)vi liöfuð-
atriði, að skuldbinda oss, en vér erumekki búnir. Vérviljum
lijartanlega aðhyllast konúnginn; því vér vituin, að hann vill
oss hið bezta; en því að eins getum vér aöhyllzt Iiann, að vér
getum fengið tækifæri til, að njóta krapta vor sjálfir, og liafa
sjálíir hönd í bagga, þegar uin málefni vor er að gjöra. 3>að
er oss mjög svo áriðandi, að vér ekki höfum neina grunsemi
til hinna dönsku stjórnarherra; þvi það er auðsætt, að fieir vilja
hjúkra oss, en liitt er annað, hvort sú hjúkrun, sem fieir vilja
veita oss, muni vera oss svo hagkvæin sem skyhli. $að er
mitt ráð, að vér berum einarðlega og hæversklega fram óskir
vorar fyrir stjórnina, og sýnum það, að þvi að eins geti Danir
Iiaft sómá af oss i heild ríkisins, að þeir láti ossnjóta réttinda
vorra, og hygg eg, að þjóðerni vort gefi oss heimild til, að
gánga þennan veg.
H. Stephenserr. llanii er f)á runuinn upp, þessi dagur,
er vér í fyrsta sinn eptir lángan aldur megum hugsa um sjálfa
oss. Sæll veri fiessí dagur, og allir slikir dagar eptirleiðis!
Jað er skylda vor i dag, að ræða frumvarp stjórnarinnar um
stöðu Islands í fiess grundvallarástæðinn. Vér eigum í dag að
gæta að, að hve niiklu leyti fiað sé oss hagkvæint, og hvað
fiað muni verða oss til mikilla nota, sein upp á er stúngið í
frumvarpinu. 5ess er get'^ í,ar, að konúngur liafi kallað fimm
nienn, til þess að ræða mál lands vors á rikisfiínginu, en það
stendur f)ó ekki með herum orðuni, að Íslendíngar séu með
þessum fnnm mönniim skyldir til, að aðhyllast grundvallarlög
Dana. 5að flýtur af sjálfu sér, að vér ekki með öllu getum
verið skyldir til, að taka grunilvallarlög þessi. Kosníng þess-
ara fimm fulltrúa, sein eg gat um, getur ekki verið neitt band
fyrir oss; þvi konúngur leyfði hinni ilönsku þjóð, að velja
sjálfri, en valdi sjálfur af oss, einmitt á þeim tíma, er vér
óskað höföuin, að kjósa sjálfir. Hinn 23. il. septemberin. 1848
gaf konúngur oss lagaboð um, að vér skyldum ræða mál vor
í landinu sjálfu með fulltrúum, sem væru frjálslega kosnir, ept-
ir mörguin bænarskrám iir landinu. jþað lítur þá svo út, sem
þessi samkoma megi frjálst og óbundið ræða frumvarp stjórn-
arinnar um stöðu Islands í rikinu. 3>ess er getið i ástæðunuin
10'