Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 375
P. Pétursson: J>ó umræðurnar um [>etta breytíngarat-
kvæði séu nú farnar að lengjast, svo að eg haltli, að Jiær fari
bráðum að nálgast hina lengstu alin, f>á verð eg j>ó að bæta
við f>ær fáeinum orðum. Mér virðist, aö j>að mæli mikið fram
með breytíngaratkvæðinu, að J>ar er skýrt tekið fratn, að mun-
ur sé á útlemlum mæli og vigt og innléndum; j>ví eg held, að
j>orri manna hér á landi }>ekki ekki annan mæli eða vigt, en
hinn danska. 3?ó að sýslumenn eigi eptir eldri lögum að liafa
j>ess konar áhöld til, j>á er j>ó betra, aö taka j>að fram í jiessu
nýja lagaboði, og eg get ekki séð, aö Jiessari ákvörðun sé bér
fremur of aukið, en mörguin öðrum, sem teknar eru úr gild-
andi lögum, einkum jiegar j>að getur orðið til skilningsauka.
Framsörjumaður: Nefndinni }>ótti engin brýn nauðsyntil,
að fallast á j>etta breytíngaratkvæði; j>vi að henni virðist nógu
skýrar reglur vera til um jretta mál, svo ekki sé nauðsyn á
neinum nýjum greinum, og yfirhöfuð munu lögreglustjórarnir
gá að j>ví, senr jieim er fyrir lagt, og vera búnir undir j>að.
./. Skaptason: J>að hefur að undanförnu verið álitið nauð-
synlegt, að hafa justeraðar vogir og mæliker, og mæli eg
frarn með mínu breytíngaratkvæði; en áhrærandi 60. breyting-
aratkvæði, j>á er spursmál um, hvort eldri lög geta uppálagt
sýslumönnum, að húa sig undir j>að, sem hér er til tekið, og
af f>ví eg niikillega efast um, að sú skylda hvíli á j>eim, hef eg
gjört hið umtalaða breytingaratkvæði.
p. Sivertsen: Eg veit ækki, hvort sýslumcnn muna til
j>eirrar lagaskyldu, að }>eir eigi að löggilda lóð og reizlur,' eins
og mér j>ó heyrðist farið fram á; J>ó eru j>ær vogireinmitt, sem
hrúkast í vérzlunarviðskíptum manna; en livað sem umj>að er,
j>á ætla eg ekki að veita breytíngaratkvæði j>essu mitt jákvæði;
eg held }>au gömlu verzlunarlög greiði fullvel úr j>essu, og
verzlunin sjálf, og j>að eiginlega viðkomi hinni umboðslegu um-
sjón. Eg held, ef breytingaratkvæðið ætti að verða að lögum,
j>á mundi jafnmikil j>örf á, að lögbjóða, að utanrikismenn hefðu
túlka, eða sýslumenn hefðu }>á einnig við höndina bandaj>eim;
j»ví oss mun varla kunnugra spánskt túngumál t. a. m., heldur
en að }>ekkja spánska vigt.
Siðan kvaddi forseti til atkvæða, og var 59. hreytíngarat-
kvæfti fellt með 36 gegn 4; 69. var samj>ykkt af 38 gegn 4,
cn 61. var álitið fallið, af j>ví viðaukagrein nefndarinnar var
samjiykkt.
24*