Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 207
203
Vift 4. gr.
Ástæöurnar fyrir [>essari grein eru teknar fram áðiir, og að
ööru leyti verður við hana gjört breytíngaratkvæði af einum
nefndarmanni.
Við 5. gr.
3>að þykir oss skipulegra, að taka ákvarðanir [>ær, sem
lier er vitriað til í tilsk. 11. sept. 1816, inn í [>etta lagaboð, og
}>að [>ví heldur, sem }>eim verður nokkuð að breyta, og [>ar eð
[>ær eiga ekki að öllu leyti við, eins og nú stendur, og verða
[>ær í uppástúngu nefndarinnar 6. til 12. gr.
Við 6. gr.
3?ar eð hin dönsku tolllög ekki gjöra neinn mun á útlend-
um [>jóðum eptir kjörum [>eiin, er liin danska sigliug sætir í
löndum þeirra, [>á virðist [>að ekki að geta átt ser stað, aö
sérleg álaga sé lögð á liina íslenzku verzlun, sem liefndar-
gjald við [>ær }>jóðir. Nefndin getur ekki heldur séð líkindi
til, að téð ákvörðun nái tilgángi sínum, en telur [>aö }>ar á
móti vist, að einmitt jafnréttið verði bézta meðalið, til að ná
sanngjörnum kjörum hjá öðruni }>jóðum; enda segir i ástæð-
unum, að [>að sé mikið efunarmál, livort nokkurn tíma eigi að
taka til slikra úrræða.
Við 7. gr.
Grundvallarreglan í þessari grein, sem t.ekin er úr opnu
liréfi 1. sept. 1819, er byggð á [uívcrandi kríngumstæðum í
Damnörku, sem ekki eiga sér stað hér á landi, [>ar eð vér,
enn sem komið er, höfum mjög fá [>ilskip til flutnínga, en ef
útlendum væri leyft, að nota þau hér við land, mætti svo fara,
að [>eir sigldu [>eim liíngað, og landsmenn gætu [>á fest [>au
til eignar.
8. gr. verður 13.
Tjara, járn og hampvara viröast eiga aö vera undir sama
skilyrdi, og [>ær vörur, sem nefndar eru í greininni. Líka sýn-
ist oss, að menn ættu að flytja með sér mæli og vigt,
sem brúkað er við þessar vörur, en [>ar á móti ætti að banna
lóðavlgt og vínniál.
Leyfir nefndin sér svo, að stínga upp á, að frumvarpið
verði þannig oröað:
1. gr.
Frá 1. jan. 1S52 skal öllum innanríkismönrium vera heim-