Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 401
397
in upp eptir {tíngnianninum, þegar liann talafii {>au, og eg vil
biftja skrifarana, aí» gæta aft {»ví lijá ser.
P. Pétursson: Jú, {»afi vil eg líka biöja {»á um.
þinr/skrifararnir: Ekki liöfum viö bókaö j»essi orö eptir
[tingmanninum.
Jóti Guðtnundsson: Hann sagöi {»ó öldúngis víst eitthvað á
{»á leiö, eöa aö stjórnin mundi verða hissa á þeirri ósamkvænmi,
sem lýsti sér liér á þingum, ef nefndarálitinu yröi fraingengt.
En eg vil spyrja hinn háttvirta þingmann, vhvers vegna stjórn-
in hefur þá ekki gengiÖ að 5 rbdd. tollinum, sem alþíngi stakk
upp á 1845. Og þó aö stjórnin liafi siðan, eptir þvi sem
stiptamtmaöurinn yfir Islandi 1849 sagöi, leitað álits Iijá mörg-
um liinuin helztu mönnum í rikinu um þennan 5 dala toll,
þá hefur þó þessi hlessaður tollur ekki komizt á liingað til.
Með þessu hefur stjórnin einmitt sýnt það, aö henni geðj-
ast. ekki aö Iionum. Að sönnu hefur luin nú stúngið upp á 5
rhdd. tollinum i frumvarpi því, sem lagt liefur verið fyrir
þetta þing; en þvi hefur stjórnin ekki gjört hann að lögum,
þar sem þíngiö liefuF stúngið upp á honum áður tvisvar sinn-
um? Ilinn sami þíngmaðúr gat og þess, að hann fymli enga á-
stæðu til þess, að búa til nýjar álögur á almenníng, eins og
nefndarálitið gjörði með þvi, að leggja cinnig gjald á innanrik-
isnienn. En mundi ekki liið sama verða ofan á, ef 5 dala
gjaldinu á liina útlendu verzlun yröi framgengt, eins og Iiaim
er að herjast fyrir ? Eg er hræddur um, að við það yrðu ekki
álögurnar á alþýðu mikiö vægari. j»að má nú annars henda
hinum heiðraða þingmanni á, hvers vegna stjórnin mun ekki
hafa fallizt á 5 dala uppástúngu alþíngis; þvi þegar rætt var
um verzlun Færeyínga á umdæmaþínginu í Hróarskeldu liérna
um árið, þá var það tekið frain, að ef verzlunin á Færeyjum ætti
að verða frjáls, þá yrði að gæta þess, aö allar þjóðir fengjn jafn-
rétti, til þess aö það yrði ekki sama kákið úr því, og með verzl-
unina á Islandi. jþessu jafnétti í verzluninni liefur og stjórn-
in sjálf farið fram við aðrar þjóðir, eins oghinn heiðraði fram-
sögumaður hefur áður á vikið. Að öðru leyti er eg samþykkur
þeirri skoðun, sem hér hefur komið frain á þínginu í dag, að
það sé réttara, til þess að spilla ekki fyrir góðu málefni, að
slaka til, heldur en að berja fram einhverja meiníngu, seni
inaður veit að ekki getur fengið framgáng.
Ó. E. Johnseti: Ilvað nú breytiiigaratkvæðinu um timbur-