Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 159
155
Kandíd. ,/. Sit/urðsson: Eg tók eptir J>ví herna um tlag-
inn, að konúhgsfulltrúinn sagðist vera fulltrúi konúngs, en ekki
erindisreki stjórnarinnar, og eru þessi orð ekki svo Jiýðíngar-
lítil ineð tilliti til Jiessa fruinvarps, sem hér ræðir um; því Jió
frumvarpið reyndar kunni að vera koinið fr.á konúnginuin, að J»ví
leyti sem hann liefur samþykkt, að það skyldi verða lagt fyr-
ir þetta þing, þá geta þó ekki ástæðurnar fyrir því orðið bein-
linis eignaöar Iionum. Annars væri ekki Iiægt að skilja, livern-
ig á þeim mótsögnum stemlur, sem bersýnilega eru á milli
frumvarpsins og ástæðanna. Ástæðurnar liljóta að vera frá
stjórnarberrunum, og það getur ekki veriö nein skylda fyrir oss,
að taka orð stjórnarherranna eins gild og orð konúngs. Mót-
sögnin, sein eg gat um á milli frumvarpsins og ástæðanna,
kemur fram i því, að eptir ástæðunum er Island nú þegar á-
kveðinn partur úr ríkinu, en fruinvarpið er þó, ásamt binuin
dönsku gruiulvallarlögum, lagt fram fyrir þennaii fund. Hvaöa
tilgángur gæti þá verið i þvi, að leggja bin dönsku grundvall-
arlög fram fyrir þennan fund, ef Island væri slikur partur úr
Danmerkurriki, sem ástæðurnar fyrir frumvarpinu segja það sé?
3>aö er auðsætt, að bin dönsku grumlvallarlög befðu þá veriö
liér birt og þinglesin fyrir laungu. j>aö er og skýlaust eptir
úrskurði konúngs dagsettum 23. d. septemberm. 1848, að þó
að Islendingar sætu þá á rikisfundi Dana, geta ekki bin dönsku
gruíidvallarlög verið liér gildandi. I>essu til styrkíngar get eg
vísað til þess, sem stjórnarberrarnir sjálfir sögðu, þegar
gruiulvallarlagafrumvarpiö kom fram á þingi Dana, að grund-
vallarlögin væru einúrigis til bráðabyrgða, og að Slésvíkur leyti
sem tilboð, en staða Islands og Slésvíkur er í því efni hin
sama. Slésvíkurmenn eru enn ekki búnir að segja ineiningu
sina um grundvallarlögin, og mun þá ekki skorta einurð til,
að mæla á móti því, sem þeir vilja ekki, og ekki munu þeir
láta neyða neinu upp á sig. Eins er nú ástatt fyrir oss Is-
lendíngum; það getur enginn neytt oss til, að gángast undir
það, sem vér viljuin ekki bafa. Ilvað því viðvilcur, er liinn 6.
konúngkjörni þíngmaður minntist á, að í grundvallarlögunuin
væri ekkert skilyrði gjört með tilliti til íslands, þá er það al-
kunnugt, að formálinn fyrir framan grundvallarlögin er sam-
inn af ráðgjöfunum eptir ríkisfundinn, en ekki eptir uppá-
stúngu fundarins. Grundvallarlaganefndin stakk upp á, að
þegar konúngur legði samþykki sitt á grundvallarlögin, skyldu