Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 182
178
Tmuidu til Jicss, aft íara á [)íug. Eg lief fáa heyrt finna nokk-
uh talsvert aft kosníiigarlögunum frá 28. d. septemberm. 1849,
hemá að misniuninum á aldrinum, og þeirri ákvöröun, sem
segir, aö maður megi ekki vera i skuld við sveitarsjóð, og
óskuöu })á margir, að [>ar heföi heldur staðið: „[liggur ekki af
sveit“. Menn fundu að sönnu fleira sinávegis að kosníngar-
Iögunum, en það var ekki svo mikilvægt, að þaö jmrfi að aptra
mönnum frá, aö vilja heídur liafa þaU framvegismeð dálitlum hreyt-
íngum, en frumvarpiö, sem nú er umtalsefni. Eg lield, aö ekk-
ert af því, sem nú hefur verið stúngið upp á, sé einhlitt til
þess, að tryggja kosníngarnar, eins vel og það, að láta þær
vera sem allra frjálsastar; þó fmnst mér ráölegt, að þingiö
sjálft mætti kjósa nokkra menn til næsta þíngs, annaðhvort
úr sinum eigin ílokki, eða aðra fyrir utan sig, þá sem þíng-
menn álitu bezta.
Forsrt.i: Áður en umræðurnar fara lengra, skal eg taka
mér tilefni af þíngræðunum til þess, aö hiðja þingmenn um, aö
Iialda sér viö frumvarpiö, sein fyrir þá er lagt, en fara ekki aö
tala um kosningarlögin frá 1849, sem ekki eru lögð fram hér
til umræðu. Eg vil og biðja þingmenn, að gæta aö því, að
eþtir frumvátpinU er engin ástæða til þess, aö fara nú að hreifa
við hinum tvöfoldu kosníngum, þvi þar er ekki upp á þeim
stúngiö. llitt mætti lieldur vera, aö menn, ef óbundnar kosn-
íngar ekki fengjust, létu þá í ljósi meiníngu sína um, hvort
þeir lieldur vihlu frumvarpsins kjörstofn eöa tvöfaldar kosn-
ingar.
6r. Einarsson: jjegar eg renni augunum yfir frumvarp
þetta, og reyni til, að samþýöa þaö við eðli og tölu þjóöarinn-
ar, landslag Islands og efnahag, eptir því sem mér fmnsthæfi-
legast vera og hentugast, þá er eg samþykkur 1. gr. þess
að þvi leyti, að tála þíngmanna eigi ekki yfir höfuð að fara
frain yfir þau takmörk, sem þar eru sett. Hvað kjördæma-
skiptinguna snertir, þá ætla eg, að það liggi ofan á í huga
þjóðarinnar, aö þeim kjördæmuiu sé haldiö, sem nú eru; þess
vegna fer eg ekki fram á annaö, enda þótt mér fyrir mitt leyti
þætti í alla staöi æskilegra, að kjördæmunum í hverjum fjórð-
úngi landsins væri jafnaö niður eptir tölu þíngmanna þeirra,
sem þar ættu aö kjósast, þannig, aö einn þíngmaöur væri kos-
inn í hverju kjördæmi, en anitmönnum viltli eg fela það á
liendur, að ákveöa víöáttu og takmörk kjördæmanna, eptir því