Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 196
192
aö nokkurs konar ójafnrétti í sanianburði við {iann rétt, sem
hinar tvöföldu kosníngar heimila. En af J>ví eg álít einfaldar
kosningar frjálslegri, f>á vil eg lielzt vera með því, að skipta
kjördæmunum, eptir því sem menn koma sér saman um það,
ef annmörkum þeim, sem þessi kosníngaraðferð óneitanlega
er bundin, með þessu móti yrði burtu rýmt.
L. Johnsen: Mér þykir það furðu gegna, að menn skuli
vera að mæla fram með tvöfoldum kosningum, þessum vogesti,
sem eg vildi óska að aldrei kæmi híngað i land vort. En hvað
því viðvikur, er hinn konúngkjörni þingmaður sagði, að sér
fyndust hinar einföldu kosníngar vera bæði frjálslegri, og þá einn-
ig hæfilegri, eðlilegri og þjóðlegri, þá þykir mér það næsta und-
arlegt, að hann vildi samt styöja hinar tvöföldu; því það ligg-
ur í augum uppi, að þegar maður þarf að senda annan i sinn
'stað, þá verður kosníng lians sjálfs áhrifalaus, og þessi aðferð
deyfir þann áhuga, sem þeir annars liafa á þjóðinálefnum. Eg
vil ekki tala um einstök atriði, svo sem fulltrúafjölda, en mér
finnst, að höfðatalan gjöri ekki svo mikið til, og heldur vil eg
fylgi en fjölmenni, og menn verða ætíð að hafa tillit til kostn-
aðarins. 3>að vil eg gjarnan, að þíngið, eða réttara að segja
kosningarnar séu tryggðar með því, að menntaðir menn og
lögfróðir séu hér á þíngi, en ómögulega get eg fallizt á kjör-
stofninn. Jað liefur reynslan sýnt, að hann á ekki hér við, og
hefur það verið greinilega útlistað; en eg leyfi mér að mæla
með, að kosníngarlögunum, sem samin voru 1849, sé fylgt að
mestii.
Halld. Júnsson: Eg vil benda liinum öðrum þíngmanni
ísfirðinga á, að hann liefur misskilið mig; því eg sagði, að mér
þættu liinar einföldu kosningar í eðli sínu eður i hugsuninni
að eins frjálslegri og þjóðlegri, en gat þess cinúngis, að þær
gætu stundum ekki orðið það í framkvæmdinni.
G. Brandsson: Eg held, að annmarkarnir, eða mótbárur
þær, sem hafðar hafa verið á móti einföldum kosníngum, hverfi,
þegar að því er gáð, að enginn getur skyldað menn til að fara,
og að hægðin, sem maður vinnur við hinar tvöföldu kosníngar,
liverfi með þessu sama; því erfiðleikinn til að ferðast á kjör-
þíngisstaðinn hvílir á hverjum einstökum manni af þeim, seni
kosningarrétt hafa, svo hvort þeir verða niargir eða fáir, kem-
ur í sama stað niður í tilliti til þeirra, sein kosningarþíngið
sækja. Eg vissi og til þess, að á kjörfund þann, semhaldinn