Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 512
508
er ]>ess vel að gæta, að engu minni kostnað niunili leiða af
stjórnarskiiiun þeirri, seni upp á er stúngið í frumvarpinu, jiar
sem jiað er víst, eins og nú stemlur, aö inngjölci jiau, sem
ætluð eru ríkissjóðnuin, jafnast engan veginn við útgjöld jiau,
sem jiaðan er ráðgjört að greiða til embættisniannanna, sem
nefndir eru, og til skólans, en jiar við liætist jió sá afarkostn-
aður, sem mundi leiða af setu íslenzkra fulltrúa á rikisjiíng-
inu, og nefndinni virðist Ijóst af 4. gr. frumvarpsins, saman
borinni við 51. gr. dönsku grundvallarlaganna, aö rikisjiínginu
se áskilinn bcinn réttur til, að ráða yfirölluni óbeinlínis-skött-
uni í landinu, verzlunargjölduin sem öðru, og vér getuin ekki
gjört ráö fyrir öðru en jiví, sem jiaðan Jiggur beintvið, aö rik-
isjiíngið neyti jiessa réttar til jiess, að ákveða og auka liina
óbeinlinis - skatta lijá oss jiannig, að ríkissjóðurinn geti að
minnsta kosti oröið með öllu skaðlaus af jieiin viðskiptum, en
vér sjáuin landinu engan meiri liag af jiví, að Danir leggi á
oss skatta, heldur en sjálfir vér, lieldur að liöguin voruin sé
með jiví miklu ver komið en áður, og réttindum vorum gjör-
sainlega traðkað.
Að síðustu er jiað eptir öllu framan töldu atkvæði meira
liluta nefndarinnar, að jijóðfundurinn geti með engu inóti geng-
ið að jiessu frumvarpi stjórnarinnar, heldur eigi að greiða at-
kvæði móti öllum jiess greinum.
En verði nú jijóðfundurinn á sama máli og meiri liluti
iiefndarinnar i jies.su efni, jiá álitum vér jiað skyldu fundarins,
að láta konúnginum í Ijósi álitsittum, liverjar ákvarðanir jiykja
nauðsynlegar, til að ákveða stjórnarlögun lands jiessa; jiví bæði
skj'rist jþar við, livers vegna fundurinn baíi ekki getað fallizt á
frumvarpið, og líka er jiað áríðandi fyrir bans liátign, að fá
að vita, livað íslendingar vilja í jiessu efni, og hvernig jieir
liugsa að jiví geti orðið fyrir komið, og lika virðist oss, að sú
sé skj'laus tilætlun konúngsins, eptir bréfinu frá 23. sept. 1848.
Með jiessu eina móti er jiað líka mögulegt, að fietta mál geli
orðið leitt til lykta, annaðhvort með jiví, að konúngurinn sam-
jiykki uppástúngur fundarins, eða jiá láti semja nýtt frumvarp
uin stjórnarlögun landsins með hliðsjón af fiessum uppástúng-
um, og leggi fiað svo aptur fyrir jiíng bér á landi. Einnig
liefur jijóðin kröfu á, að fundurinn greiði svo fyrir máli jiessu,
sein lionuin framast cr unnt, og jiví höfum vér líka álitið oss
skylt, að benda á jiær aöalákvarðanir, er oss virðast nauðsyn-