Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 185
ISl
stendur lehgur, eptir {)vi verði þaft stilltara og aðgætnara. 3>ar
af keniur {>að og, að menn vilja skipta um {nngmenn; {>ví
þessi stillíng og varkárni getur auðveldlega orðið of mikil.
íingið getur orðið }>að, sem menn kalla conservativt, {>að er:
of varkárt. Jað er nú auðséð, að {ietta gamla og varkára {>ing
muni fara gætilega að kosníngum, svo {>ví geti tekizt að kjósa
eins lieppilega og konúngi sjálfum. jiú er eg ekki á móti
{>ví, að {>íngið væri takmarkað við eitthvað í þessari kosníngu,
og ætti {>vi að kjósa að minnsta kosti nokkra {>á menn, sein
lielðu annaðhvort vissa kosti eða vissa menntun til að bera; {>ví ef
að nú t. a. m. að alþingi fengi löggjafarvald, {>á þyrfti það á
þeim mönnum að halda, sem bæru gott skynbragð á lög, og
mætti þá gjöra það að skilyrði fyrir þingið, að kjósa vissa tölu
lögfróðra manna, þeirra er annaðhvort heíðu tekið próf i lög-
um, eða hefðu einhver viss embætti á hendi. Menn kynnu nú
að segja, að ef þíngið kýs nokkra, þá líkist það tvöföldum
kosníngum, og ber eg ekki á móti því, að svo sé, þegar menn
skoða það frá þjóðarinnar liálfu. En þó að menn væru nú
yfir liöfuð mótfallnir tvöföldum kosníngum, þá held eg, að þeir
gætu samt fallizt, á þessa kosníngaraðferð; því hér er sá munur,
að þíngið kýs ekki nema einúngis £, eða £ liluta þingmanna,
en þjóðin aptur beinlinis hina alla. Sumum kynni og að virð-
ast, að þessi kosníngaraöferð ætti þvi aö eins við, að alþíngi
eptirleiðis yrði skipt í tvær deildir, og að það yrði þá, ef til
vill, eðlilegt, að hið gamla þíng kysi þá menn til næsta þíngs
i hina efri og líklega fámennari deild. að mönnum þætti
þaö nú ófært, að skipta þannig þinginu í tvær deildir, mundi
þó sú kosningaraðferð, sem eg hef stúngið upp á, geta koin-
izt að, og átt vel við.
Með tilliti til kosningarréttarins, þá hefur það verið tekið
frain, að það ætti ekki við, að binda hann við 30 ára aldur-
urinn, eins og kosníngarlögin frá 1849 gjöra, og fjrir mitt
leyti finn eg enga ástæðu til þess, að einskorða hann þannig;
því eg þekki marga menn 25—30 ára gamla, sem að greind
og menntun liafa náð eins iniklum þroska og hinir, sem eldri
eru, og sé eg þvi enga nauðsyn á þessu bandi. Jé játa eg,
að ef eitthvert band á endilega að vera í þessu efni, þá vil eg
heldur, að það sé miðað við aldur, en við eign, eða eitthvað annað
slíkt; því það er þó ineiri skynsemi í því, að gjöra ráð fyrir,