Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 266
2fi2
1849 var farið fram á, aö sigla upp Jorlákshöfn, en nefndin
hefur gjört sér fiað að reglu, að fara svo nærri frumvarpinu,
sem unnt var, og hún liefur sýnt, að hún lætur undan stjórn-
inni í fiví, sem staðizt. gettir, án þess að grundvallarreglurnar
skerðist. Reynslan hefur sýnt, aö vel má komast af m'eð ljögra
vikna tímann, og hann getur oröiö í hag fyrir fastakaupmenn
og landsinenn lika. Eptir frumvarpinu nuuidu fastakaupmenn
mega flytja timburfarma til jjorlákshafnar, eins og livað annað.
Landsinenn gætu f)vi farið og samiö við einhvern kaupmann
um flutnínginn, og mundi fiað geta oröið að fullum notum; en
fieir eiga ekki svo liægt með, að semja um fmÖ við utanríkis-
menn; og af fiessum ástæðum er eg mótfallinn 19. breytíngar-
atkvæði.
Jak. Guðmundsson: Mér finnst framsögumanni vera mis-
lagðar hendur við jiorlákshöfn og aðrar hafnir, ef hann álítur,
að lienni sé borgið með timburaðilutníng, eins og nú er; J)ví eg
held, að Iíafnarfirði og Keílavík sé betur borgiö með sömn
réttindum, og Jorlákshöfn nú hefur, að minnsta kosti viröist
reynslan benda til fiess.
M. Staphansen: 5ar sem liinn heiðraði framsögumaður
bar Jiað fram, að þar fastakaupmöniium væri leyft, að flytja
timbur og annað bæði á Jorláksliöfn og aðra staði, fiá væri ei
þörf á, að utanrikismenn fengju leyfi til, að verzla með við á
Jorlákshöfn, þá verð eg að geta þess, að reynslan liefur í
margt ár sýnt, að kaupmenn eru þessa allófúsir, og liafa enn
ekki flutt einn timburfarm til sölu á Jorláksliöfn. Kaupmaður
Gísli Símonsen flutti um nokkur ár, þegar liailn var kaupmað-
ur í Vestmannaeyjum vörur að og frá Dyrliólaey, en livernig
sem skorað hefur verið á kaupmenn síðan, hafa flutníngar þáng-
að með öllu lagzt af.
G. Brandsson: Af því frumvarji stjórnarinnar í 3. gr.
minnist á fiskiveiðarnar, um hverjar þó litið hefur verið talað
hér á þínginu, verð eg að minnast á þær i fáum orðum. j)aö
er þíngmönnum kunnugt, að eg hef verið því mótfallimi, að
utanríkis-lausakaupmönnum væru þær leyfðar liér við land, vegna
þess að eg lield, að slikt leyfi mundi spilla verzluninni hæði í
tilliti til bænda og fostu kaupmanhanna. Eg sé nú, að hefnd-
in hefur gengið þegjandi fram hjá þeim, og því livorki baniiað
þær né leyft. Mér finnst nú þetta vera hyggilega gjört af
nefndiinn; því þær eru að minni Jiyggju óviðkomandi verzlun-