Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 393
389
í toll.s staft, óg cg efast 11111, að pað sé mögulegt, að gefa stjórn-
iimi nægar og sennilegar ástæður fyrir f»ví, að vér einmitt nú
yfirgefuin f)á grumlvallareglu, sem alfnngi einlægt hefur fylgt,
og eglield, að sú ósamkvænmi liljóti að vekja vantraust stjórn-
arinnar á tillögum vorum, f>egar vér höfnum f>ví annað árið,
sem vér biðjum um liitt árið, og að f)essi aðferö fiíngsins
liljóti að veikja fiaö traust, sem nauösynlegt er fyrir hvert
f)ing, að stjórnin beri á f)ví og samhljóðun f>ess viö sjálft sig,
svo að stjórnin síöur eptir en áður taki uppástúngur Jnngmanna
til greina, og J)ví síður gefi f)eim löggjafarvahl. Eg segist halila,
að jþað sé ómögulegt, að gefa stjórninni nægar og sennilegar
ástæður fj’rir f>ví, að vér einmitt nú, f>vert á móti frumvarpi
hennar, yfirgefum f)á grundvallarreglu, sem alf)íngi liefur einlægt
fylgt, og f>að tjáir ekki aö segja, að f>að sé eðlilegt, að skoða
Dani sem útlenda f)jóð, úr f)vi menn ætli að hiðja um aöskilda
löggjöf og aðskilinn íjárliag; f)ví einmitt f>etta ætti að gjöra
oss varkárari í verzlunarmálinu. 3>að hefði verið allt öðru
máli að gegna, ef að einhverjar fníngandi útvortis kring-
umstæður liefðu neytt oss til f>essa; en engar f>ess konar kríng-
umstæður liafa átt sér stað siöan 1849, f>egar alfnngi seinast
stakk upp á f>essuin 5 dala tolli af utanrikismönnuin. Og f)ó
að nefndinni kunni að hafa f)ótt f)að vera samkvæmt álits-
skjalinu í stjórnarskipunarmálinu, að láta fiessa frjálsu verzlun
vera samfara aðgreiníngu á löggjöf og fjárhag, f>á verð eg
f)vert á móti að álíta, að ákvörðunin um verzlunina eigi ein-
mitt að vera afleiðíng af aðskilnaðimun, og eg vil spyrja
alla skynsama menn liér á fiínginu, og alla skynsama menn
á lainlinu, hvort f>að sé hyggilegt, að vera f)á eimnitt að ota
tolli að Dönuui, fiegar menn eru að hiðja J>á um aöskilnað á
fjárhag og löggjöf.
Framsöf/iirnaður: Nefndin licfur ekki neitað f>ví, aö grund-
vallarregla hennar umjafnrétti iimanrikis-og utanríkis-skipa í
hinni íslenzku verzlun væri ný, en henni j)ótti nú vera koni-
inn tíhii til fiess, að fiessi nýja skoðun kæmist á, en hin gamla
skoðun hætti. En hver er f>á sú hin gamla skoðun ? Einmitt
sú, aö ísland væri ekki annað en nýlenda, og þannig liefur
verið farið með málefni fiess, ekki sízt livað verzlunina snert-
ir. Eg játa nú, að nefndinni þótti kominn tími til fiess, að
f'essi gamla skoðun liætti, og að ekki væri lengur farið með
Island eins og nýlendu. 3>etta kom og fram á alþíngi 1845,