Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 257
253
steiidur afar- einfiild. Nefndin hefur [iví ekki gjört annað, en
farið fram þeirri stefnu, sein lienni [lótti eiga við.
G. Brandsson: Eg vona ílestuni skiljist af lángri og dýr-
kejjitri rejnslu, liversu öli Jiau bönd, er legið hafa á verzlun
vorri liingað til, hafa tálmað frainfÖrum vorum, og verði [iví
alls hugar fegnir, jiegar færi gefst á, að losa um [iau; en mönn-
um her nú nokknð á ínilli, livernin bezt verði að [iví farið, Jiar
sem sumir vilja binda alla útlendu verzlunina við einstaka
kaupstaði og einstaka menn, en aðrir vilja lofa henni, að fá
frjálsari framrás ineð Jiví, aö dreifast víðar. Ef ver gáum nú
að, hversu land vort er úr garði gjört af náttúrunni til, lítum
eptir strjálbyggð jiess, ílutiiíiigaerfiöleikum, launguin ogslæmum
vegum, og misjöfnu veöri, liygg eg ílestir verði að viðurkenna,
að nytsemihins síöar talda lángt yfirgnæfi hið fyrra, ef mönn-
um kemur saman um, að fóturinn uiidir velmegun vorri se
jarðanækt og kvikfjárrækt, og ef menn á hiiin bóginn kannast
við, að lángar og erfiðar kaúpstaðaferðir ríði í bága við Jietta,
Jiá liggur Jiar i sönnun fyrir [iví, sem eg hef sagt. 3>aö er
lika auðskilið, að mikill hrossafjöldi, útreiðsla Jieirra til ferða-
laga og árlegt viðliald eykur ei alllítið verð Jieirrar vöru, sem
heim er ílutt, að eg nú ekki tali um vinnumissi svo margra
manna frá öðruin heimastörfum, sem jietta hefur í för með sér,
og j>að um [)aiin tíma ársins, sem hentastur er fyrir jarðyrkj-
una, og [)ví sá ómissanlegasti. Að föst verzlun mundi fara á
sundrímg með Jieirri tilliögun, sem nú er gjört ráð fyrir, kvíði
eg engan veginn; }>ví inér finnst vera fyrir jiví séð í nefndará-
litinu, þar sem þeim útlendu verzlunarmönnum er gjört að
skyldu, að koma fyrst á liina 6 tilteknu aðalkaupstaði. En
hvað sem nú aðhlynníng á kaupstöðum líður, jþá held eg eins
mikla [)örf, að gæta atvinnuvega landsins; þvi eg álít j)á fæt-
urna rnidir verzluninni, svo ef [>eir biluðu, mundi hún einnig
falla.
K. Kristjánsson: Eg er því samdóma, að atvinnuvegirnir
eru grundvellir verzlunarinnar, og þvi vil eg, að verzlunarstað-
imir séu heldur fáir, en mjög margir. En jþar sem fulltrúi
Gullbringusýslu sagði, að [>ar væru vörurnar dýrastar, sem þær
væru flestar, þá er ekki annað en farahíngað í Reykjavík, og
taka dæmin héðan, þar sem reynslan sýnir það. jáaö er almennt,
að menn koma híngað lángt að, bæði frá norðlenzkum og aust-