Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 312
30S
arinnar hefur veitt {)eim utanríkisskipuni, sein nefml eru í 2.
gr. stjórnarfrumvarpsins, og livaft |>ví viðvíkur, aö eg viltli
hækka 4rbdd. minni lilutans upp til 5 rhdd., eins og er í stjórn-
arfrumvarpinu, {>á held eg, eins og áður er sagt, að {>etta verði
ekki kallaö ósanngjarnt, {>egar haft er tillit til alls {>ess frelsis,
sem nefndarálitið veitir utanríkisskipum í verzlun sinni lier.
G. Brandsson: 3>að hafa nokkrir talaðum ótta, sem {>eim
stæði af hinni frjálsu verzlun, eins og henni eptir nefmlarálit-
inu yröi skipað; en eg verð að játa, að eg veit ekki almcnni-
lega, hvemig á honum stemlur. Máske hann komi af {>ví, að
menn séu liræddir um, að Danir verði einir um hituna, og engir
aðrir vilji sækja oss lieim, og að {>eir {>á gætu gjört ossverzl-
unina svo erfiða, sem {>eim litist, einkum ef vér íj>ýngdum
{>eiin með njjum álöguin; eða skyldi {>essi ótti koma af {>ví,
að menn eru ekki óhræddir um, aö Danir muni ekki geta
staöið jafnfætis öðrum {>jóðum að verzlun? Komi liann nú aí
{>ví, segi eg, {>á lield eg menn geti dregið út af {>ví jþann lær-
dóm, að verzlún Dana liafi ekki verið oss sem hagkvæmust
híngað til, og hún mundi oss {>á ekki svo ómissanleg hér ept-
ir, sem margir ætla eöa vilja innhyrla mönnum.
P. Pef ursson: Setjum nú, að Danir geti ekki selt suinar
vörutegundir með eins góðu verði, og útlendar {ijóðir; en samt
sem áður verðum vér þó að játa, að frá Danmörku og Eystra-
salti ílytjist kornvörur með beztu verði, og hvað væri {>á eðli-
legra, en að stjórnin í Danmörku legöi Eyrarsundstoll á korn
frá austursjónum, til {>ess að Danir gætu unnið þann skaða upp
á sínu korni, er {>eir kynnu að bíöa á öðruin vörutegundum;
en eins og eg sagði í gær, {>á er eg ekki svo hræddur um, að
stjórnin mundi grípa til þessa; því hún hefur einkum á seinni
timum sýnt, að hún vill lilynna að hagsmunum þessa lands,
og lilífa {>ví sem mest fyrir öllum álögum; en eg er hræddur
um liitt, þó það væri kölluð ógnun í gær, sem það þó engan
veginn er, að fái uppástúnga ncfndarinnar framgáng hér á
þinginu, þá muni það valda frestun málefnisins hjá stjórninni;
en vér vitum allir, liversu innilega vér óskum, að losast við
þau bönd, sem nú liggja á verzlun vorri, og því eigum vér
ekki að binda með annari licndinni, það sem vér leysum með
liinni. Fari nú svo, sem vér óskum og vonum, að vér fáum
löggjafarvaldið að nokkru leyti í hendur sjíilfra vor, og verzl-
unarmálið veröi talið með innlendum málum, þá er ætíð nógur