Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 188
184
kosninguin, í Jiað minnsta á meðan flestum kjördæmum í Vest-
firðíngafjórðúngi ei er skipt. í tvö kjördæmi; en skyldi jiað
verða gjört, þá Jiætti mér bezt mega brúka binar einföldu
kosníngar, bæði vegna jiess jþær sýnast og máske eru frjáisari,
og lika Jiess, að margir eru farnir að aðhyllast Jiær. jiegar
eg nú lít á tölu þíngmanna i frumvarpi konúngs, j>á sé eg, að
fyrir sum kjördæmi í Vestíirðingaijórðúngi er einn fulltrúi til
tekinn. Leyfi eg mér nú að stínga upp á, að með kjördæmaskipt-
ingunni, sem eg vona verði, séu og 2 fulltrúar ákveðnir fyrir
víðlendustu kjördæmin, og inundi þá þurfa, að bæta við þá í
fruinvarpinu tilteknu fulltrúatölu svo sein 5 eða 6, sem þá
kæmu í stað hinna konúngkjörnu.
G. Einarsson: Hinn heiðraði þínginaður, sem núna sett-
ist niður, er úr sýslu þeirri, sem eg hef dvalið í mikinn liluta
æfi minnar. Eg verð þvi að taka til máls i líkri stefnu, og
ræða hans liafði, og bemla á sum atriði, er mér fannst óþarfi
fyrir liann að taka fram, eður gjöra ráð fyrir að yrðu hinum
einfoldu kosningum til hnekkingar. Eg leiði hjá mér, að fara
orðum um „skrítnu mótsögnina*, er hann nefndi; því eg ætla
hún svari sér sjálf. En þar sem hann tekur til dæmis, að 40
ótindir komi á kjörfundinn, j>á j»ykja mér það óþörf orð, eink-
um fyrir þennan þíngmann, sem er úr einu, eg má fullyrða
það, liinu menntaðasta héraði lamlsins. Dæmi þetta er líka
tekið út í bláinn, þvert ofan í reynsluna; þvi þeir munu hafa
jafnast sótt kjörfundina, eins og nærri má geta, sem mestan
áhuga hafa lagt á þjóðmálefnin, og jafnframt hafa verið greind-
ir og inenntaðir, og er það ótilhlýðilegt, að þeir með lýsingaroröinu
„ótíndir“ skuli eiga óskilið mál með hinum öðrum, sem ein-
hverjar aðrar livatir, en sönn þjóðarást með fleiri eður færri
forunautum hennar, hafa rekið til, að sækja kjörþíngið, og
sem mín vegna mega heita eótíndir“. jþað sein þíngmaðurinn
talar uin erfiðleika þá, er vegalengdin á kjörþingið í Barða-
strandarsýslu olli mönnum, þá hefur liann satt að mæla, og
kemur meiníng hans að miklu leyti saman við það, er eg mælti
fyrir skömmu um það, liversu bæta mætti ágalla iþennan yfir
liöfuð. Eg fyrir mitt leyti tala það aflifandi sannfæríngu, að
eins og eg álit, að hinar einföldu kosningarnar miði til þess,
að lífga og glæða anda þjóðernis, þjóðfrelsis og þjóðarástar,
eins get eg ekki annað séð, en að hinar tvöföldu verði til jiess,
að eyða honum og deyða liann, og þess vegna er mér það ó-