Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 271
267
í stað hinna fyrri, sem að vísu voru þá óbærileg, en láta þau
síðan koma jafnt á alla kaupmenn, hvort sem að þeir eru út-
lendir eða innlendir; því það liggur þó í augum uppi, að hin-
ir föstu kaupmenn innlendu standa i nánara sambandi og fé-
lagsskap við landsmenn, lieldur en allir aðrir aðkomu-lausa-
kaupmenn; því fostu verzlunarmennirnir bera allar byrðar sam-
eigiiilega með landsmönnum, að minnsta kosti allar opinberar
álögur. Jeii' eru lika landinu i raun réttri þarfari, en aðrir stop-
ulir og lausir verzlunarmenn, með því þeir hafa vörubyrgðir á
öllum tímum ársins, og þegar eitthvað þrengir aö, þá eru j>aö
fastakaupmennirnir, sem eru stoð og stytta landsmanna, með
þvi að hafa jafnaðarlega nægilegt af vörum, er þeir selja og
lána hinum fátæku og bjargþrota búendum viða livar. jiað er
þess vegna ofur-óviðurkvæmilegt, að setja liina fcistu verzlun-
arstétt jafnhliða utanrikis-verzlunarmönnum eða lausakaup-
mönnum, að lirífa hina föstu verzlunarstétt, sem á heiina í
laiulinu, og setja hana mcð hugmymlum sínum út í lönd, út á
milli ýmsra þjóða, er vér lít.ið þekkjum til, og miða svo jafn-
réttið frá íslnnds sjónarmiði yfir allar þjóðir fyrir utan laiidið;
því þegar verið er aö tala um jafnrétti við allar þjóðir, þá er
ógreint, hvort þjóöin sjálf, er veitir jafnréttið, er þar meðtalin.
Mér finnst það því of mikill ójöfnuður. 5«tð er lika sam-
kvæmt áliti stjórnarinnar og áliti hinna fyrri alþínga, að út-
lendir verzlunarmenn ættu að greiða dálítið hærra gjald, en
innanríkismenn nú lengi hafa goldið, og vil eg í því skyni
benda til alþíngistíðindanna frá 1849, og nefndin sjálf hefur jafn-
vel látiö það í ljósi, að minnsta kosti í ástæðunum fyrir áliti
sínu, þar sem hún t. a. m. segir, að verzlun vor sé enn í
bernsku, og þurfi aðhjúkrunar við. Jað er því gagnstætt þess-
ari skoöun, og í sjálfu sér óeðlilegt, að þýngja liaiia með nýjum
álögum, og eg fyrir mitt leyti get ekki heldur einu sinni á-
litið það rétt, að þingiö nú taki sér þá stefnu, að umbreyta gjald-
lögum þeim, sem hin íslenzka verzlun nú liefur, í því skyni,
að létta nokkuö af þeim litilfjörlegu álögum, er stjórnin legg-
ur á hina útlendu verzlun, en aptur þýngja á hinum fostu
verzlunarmönnum og innlendum lausakaupmönnum; því eg
efast um, að sá hafi átt að vera tilgángur þingsinsí þettasinn,
og að lítið muni verða úr því imyndaöa valdi, aö mynda slík
lög. Vér veröum þess utan að gæta þess, að vér fáum toll-
lausar vörur frá Danmörku, og að vörur vorar eru íluttar toll-