Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 57
53
3 frumvörp, sem h.aim lielM fengifi frá stjóniinni, og út býtti
fieim siðan meðal þingmanna.
Varaforsetl: Eg álít, að ekki se tími til, að setja nefnd i
þessi mál, og vil eg J»ví skjóta því til Jiíngsins, hvort fiað ekki
vill setja hlutfallsnefnd í hin merkilegustu.
Framsör/umaður: 5að er ekki eptir réttu fonni, meðan
f>ingskapareglurnar eru enn ekki samþykktar.
H. Stephensen: Hlutfallsnefndir eru hér enn með öllú
óþekktar.
Varaforseti: Eg leyfi mér að eins, að stinga upp á þessu,
i þvi skyni, að með því móti yrði ílýtt fyrir meðferð málanna,
en það er sjálfsagt, að það verður að vera á valdi þíngsins, og
að það nú getur ekki orðið, fyrst þíngmenn mæla móti því.
Síðan beiddi hann framsögumann, að lesa 4. kaflann af
þíngsköpimum.
Framsöffumaður las 4. kaflann.
Varaforseti tók siðan 30. gr. til umræðu.
J. Skaptason: Eg get ekki betur séð, en 30. gr. sé svo
náskild 31. gr., að betur færi á, að þær báðar væru hafðar í
einni grein. Fyrri partur 30. gr. er líkur fyrra parti 31. gr.,
og síðari partur 30. gr. á heima hjá seinna parti 31. gr., þar
sem er ákveðið lögmálið fyrir forseta og leyfið fyrir þíngið í
einu og sama efni; þessu á ekki að tvískipta, og leyfi eg mér
því að stínga upp á, að það verði ein grein þannig:
„Forseti skal við liver fundarlok birta næsta þingtíma, og
hvað þá skal vera umræðuefni; lieitir það dagskrá; henni má
forseti ekki breyta, nema með samþykki þingsins; en ef 10
þínginenn óska breytíngar á lieimi, skal skjóta því til atkvæða
þíngsins".
Jens Sif/urðsson: Eg ætla þó eðlilegra, að liafa það í
tveimur greinum; því að í 30. gr. er getið um, að forseti geti
stúngið upp á breytingu á dagskránni, en i 31. gr. aptur á
móti, að 10 þíngmenn liafi lej7fi til að æskja þess. En eg vildi
og leyfa mér að spyrja nefndina að, hvort að í 30. gr., þar sem
talað er um samþykki þíngsins, sé meint meiri liluti þíngsins,
eða þíngið allt.
Framsöffumaður: Meiri liluti þíngsins.
Jón Guðmundsson: Eg vil hafa greinirnar eins og þær eru.
30. gr. getur um, hvað dagskrá sé, en 31. gr., hvernig
henni má breyta; en það verður fjær réttum hugsunarregluin,