Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 330
326
utanrikis-kaupmaðurinn {tyrfti að vita ýmsar lagaákvarðanir við-
vikjantli verzluninni her á landi, sein ekki eru teknar fíam af
nefndinni, og fiegar svo er, {»ótti og J>ykir mér tóinur óþaríi, að
taka þær einstöku reglur, sem nefndin liefur gjört, inn í laga-
boð þetta, fyrst hún hefur ekki tekið {>ær reglur allar,
sem kaupmaðurinn útlendi þarf að vita, áður en liann fer að
heiman, og }>að er {>ó auðvitað, að }>að er honum umvarðandi,
að vita hinar lielztu grundvallarákvarðanir viövíkjandi verzlun-
inni, áður en liann fer á stað heiman að frá sér.
Jón Guðmundsson: j>á {>arf liann líka að hafa {>ær {>ar.
p. Sveiubjörnsson: Eg skildi nefndarmanninn, sem seinast
talaði, {)annig, aðnefndin liafi tekið {>að allt inn í álit sitt,seinutan-
ríkis-verzlunarinaðurinn {>arf aö vita, áður en Iiann fer að heim-
an; en eg get ekki séð, að {>etta sé; {>ví hann {>arf {>ó að vita
almenn verzlunarlög, og {>au eru ekki upplýst hér, og nefndin
sjálf uppáleggur honum, að vita hin íslenzku verzlunarlög,
sem hún hefur ekki tekið inn í álit sitt. Mér fannst lika {>íng-
maðurinn játa {>ví, að utanrikismenn þyrftu að vita þessi hin
almcnnu verzlunarlög, áöur {>eir fara á stað að lieiinan.
Jón Guðmundsson: Eg hef ahlrei sagt {>að, heldur flýtur
}>að af {>ví, sem liinir tveir löglærðu konúngkjörnu {>íngmenn
hafa sagt. En eg {>arf ekki að segja liinum háttvirtu lög-
lærðu {>íngmönnum {>að, að eptir þjóðréttinum eru kaupmenn
og aðrir skyldir til, að lifa eptir landsins lögum, og {>að er
regla, sem allir vita. Jetta hefur og stjórnin sjálf sýnt með
}>ví, að hún vitnar einmitt í {>cssar sömu lagagreinir í frum-
varpinu, sem nefndin tók inn í álit sitt, og munurinn er {>vi
ekki annar en sá, að nefndin vill gefa utanríkis-verzlunarinahn-
inum {>að með orðum, sem stjórnin vill gefa honum með tolum.
A. Böðvarsson: það er betra nokkuð en ekki neitt, {>ar
sem ekki er við {>víað húast, að utanríkis-kaupmenn eigihægt með,
að fá öll }>essa rikis verzlunarlög, og {>ó þeir heföu (>au, }>á
væri (>eim óhægra, að leita innan um mikið og sitt í hverju;
}>ess vegna getur j>eim þó orðið }>að að liði, að hafa nokkuð
af {>eim, einkum (>egar }>að eru nú hinar hclzlu varúðar-
reglur, eins og óhætt mun vera að segja, að nefndin hafi tek-
ið upp í álit sitt, ogfinnastmér (>ví þessar greinir ómissandi, og
ímynda mér, að framandi mcnn (>akki fyrir, að hafa {>ær, lield-
ur én kannske ekki neitt.
Ja/c. Guðmundsson: 'J>aö er eiiikum tvennt, sem utanrík-