Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 296
292
}>aft fyrst leyft, aft flytja vörurnar heinlínis frá íslandi til út-
landn, og' f>á var lika ákveftift, aft í staftinn fyrir hift nýnefnda
tollgjald skyldi borga 5 rbdd. af hverju lestarrúini skipsins;
átti f>essi tollur aft jafngilda }>eim, sem, eptir áftur sögftu, var
greiddur, fiegar íslenzkar vörur voru fluttar frá Danmörku til
útlanda; f>ví ekki f>ótti hlýfta, aft útlandið skyldi fá meira toll-
frelsi fyrir f>aft, f>ó vörurnar væru fluttar beinlinis frá Is-
landi. Seinna kom f>etta málefni til uinræöu á standafiingi
Dana í Ilróarskeldu, og var f>aft tekift fram f>ar, að 5 dala
gjaldift væri of hátt, en aft 14 marka gjald af hverju lestar-
rúmi mundi, fiegar verft vörutegundanna væri reiknaft upp
og niftur, nokkurn veginn vega upp á móti f>ví umgetna
gjaldi, einn af hundraði; j>ess vegna var 14 marka gjaldift á-
kveftift í staftinn fyrir 5 dali, er áöur skyldi greifta; f>vi f>á
fióttu jafnar álögur verfta á islenzkum vörum', hvort f>ær væru
fluttar til útlanda bcinlinis frá lslandi efta frá Danniörku. Ilvaft
nú breytingaratkvæftin vift f>essa 4. gr. snertir, f>á get eg
ekki afthyllzt J>aft 24., og ekki hift 25. lieldur, nema nifturlag
f>ess um tollfrelsift fyrir timburfarma; j>ví f>að er álit niitt, aft
timburfarmar hingaft til lands f>oli ckki neinar álögur; emla
stendur f>etta tollfrelsi óraskaft, f>ó aft fiingift ekki meft berum
orftum beiftist J>ess, samkvæmt opnu brefi frá 1. d. júnim. 1821
og 22. d. marzm. 1839.; f>ví eptir réttum skilningi á lögum,
gilda fiessi lagaboft, eins og vifturkennt cr í ástæðunum fyrir
4. gr. frumvarpsins, f>ó tollfrelsift fyrir timburfarmana ei sé
ákveftift í þessu lagabofti. Af hinum öörum breytíngaratkvæft-
um get eg á ekkert fallizt, nema breytíngaratkvæfti minna
hluta nefndarinnar, og ef f>ví verftur ekki framgengt, f>á felli
eg mig bezt vift f>aft 28.
Eg verft annars aft álíta f>aft svo áriftandi fyrir Iandift, aft
fara nú ekki aft leggja toll á f>á verzlun, sem híngaö til hef-
ur verift tollfrí, og skerast fiannig úr sambandi við Dani,
aft j>aft yrfti ómögulegt, aft sjá f>aft fyrir, hvafta afleiftingar J>að
mundi hafa, ef J>ví yrfti framgengt hér á fnnginu. Eg álít þetta
svo skaftlegt fyrir landift, aft ef þessi skoftun ryddi sér til
rúms á fnnginu, j>á er svo lángt frá f>vi, aö eg vildi taka j>á
ábyrgft á mig, aft gefa henni atkvæfti mitt, aft eg þvert á móti,
cptir þeirri stöftu, sem eg hef hér á fúngi, yrfti aft nota mér
þaft leyfi, sem stendurí 71. gr. þíngskapanna, og lýsa mótinæl-
um mínuin móti henni.