Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 107
103
væri að gjöra, og gct og {>essa einúngis til {>ess, aft vekja at-
hygli nefndarinnar, af {>vi að eg hef ekki við undirhúníngs-
umræðuna áskilið mer neitt breytíngaratkvæði. j>ví sainkvæmt
nifturlagi 40. gr. getur þíngift án umræftu hafnaft fruinvörpuin
frá konúngi, og {>að finnst. mer ekki vera ráftlegtné tillilýftilegt.
Framsöt/innaður: Nefiulin áleit fiaft sjálfsagt, aft greinin
talafti um öll lagafrumvörp, hvort sem þau væru frá stjórninni,
efta frá einstökum mönnum í lagaformi. Nefndinni {>ótti ekki
efunarmál, aö allt, sem {nngift féllist á, yrfti haft í lagaformi,
eins og vift gengst á öftrum {lingum, en ekki eins og hér Iiefur
verift siftur til að undanförnu á alþíngi, aft rita einúngis álits-
skjöl til konúngs.
Forseti: Aft sönnu álit eg fiaft rétt, sem frainsögumaftur-
inn liefur sagt, aft hér sé einúngis um lagafrumvörp aft gjöra,
hvort sem þau eru frá stjórninni efta einstökum mönnum. Eg
var ekki á fundi, þegar greinin var rædd í fyrra sinni, og gat,
{>ví ekki J)á látift í Ijósi álit mitt uin hana. En eg lield, aft
jiaft geti verift efi um, að niöurlag 40. gr. í frumvarpinu eigi
hér vift, {>ar sem {>ar er farift fram á, aft þessi fundur skuli
geta frá vísaft konúnglegum frumvörjium. jiaft er aft sönnu
víst, aft ríkisfiíng Dana hefur slíkan rétt, en það er aftgætandi,
aft þaft hefur lika löggjafarvald. Meft þennan fund er öftru
máli aft gegna. 3>aft getur máske verift, aft ákvörðunin í nið-
urlagi greinarinnar gjöri ekki mikið til, hvaö íneftferft málanna
á þinginu í Jietta sinn snertir; {>ví eg er ekki hræddur um, aft
svo mikilvæg frumvörp sem J>au, er í þetta sinn koma frá
stjórninni, verfti felld vift fyrstu umræftu. En {>aft getur {>ó aft
minni ætlun verift efi á {>ví, hvort þíngift meft þessu vill ekki
taka sér meiri myndugleika, en {>ví her, og þíngiö ætti ekki
aft gefa tilefni til sliks; því aft þingmenn eiga jafnan aft
standa á réttum grundvelli, og standa þeir þá lika fastast.
,/ak. Guðmundsson: Eg ætla ekki aft fara mörgum orð-
um um nifturlag 40. gr.; því eg lield, að aftalspurníngin sé
hér einúngis um það, aft þíngmenn gjöri sér svo greini-
lega hugmynd um funilinn og tilgáng hans, aft þeir sjái, aft
hann geti ekki verift skyldur til, aö ræfta nokkurt frumvarp
eptir öftrum þingskapareglum, en liann setur sér, þegar honum
er boftift, aft setja sér þær á annaft borft.
Forseti: Eg leyfi mér aft benda þíngmanninum á þaft, aft
slikt er hér ekki umtalsefnift. Hér er einúngis verift aft spyija