Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Síða 404
400
sannarlega liafa gjört. sitt til, að aptra mönnum frá, að aðliyll-
ast nefndarálitið i fiessari grein; en eins og eg sagði seinast,
f)á getur mér ekki betur sýnzt, en að framsögumaður liafi brugö-
ið f)ví ljósi upp á f)inginu, að liver maður verður að sjá, að
grílur þessar eru ekki annað en skuggamyntlir. Eg ætla J)ví
ekki að Játa f)ær bafa neinar áhrifur á liuga minn é atkvæða-
greiðslunni um þetta mál, og eg álit f>að skyldu mina, að vera
f)á að eins varkár, fægar um veruleg liræðslugæði er að gjöra;
en bitt er ekki verðugt, að bræöast einberar skuggamyndir og
grílusvipi eina, og vegna fæirrar liræðslu víkja frá f»vi, sem
maöur liefur f)ó játaö að væri rétt og sönn grundvallarregla.
Framsöf/umaður: Iíinn lieiöraði 2. f)ingmaður úr Skapta-
fellssýslu sagði áðan, að við 2. umræðu fæssa máls befði bann
fallizt á 28. breytingaratkvæði, sem að stíngur upp á 14 marka
gjaldi af utanrikismönnum, f>ar sem nefndin stíjigur upp á 2
dala gjaldi. 3>að er f)ví auöséð, að þegar 28. breytíngarat-
kvæðið var fallið, f)á voru 2 dalir nær bonum en 4 rbdd.,
sem minui liluti nefndarinnar stakk upp á. Nú er enn komið
nýtt breytingaratkvæði, sem fer fram á 3 rbdd., svo að f)íng-
maðurinn er enn nær nefndarinnar uppástúngu, beldur en f»essa
breytíngaratkvæðis. Eg get fivi ekki séð neina samkvæmni í
í’ví, að bann vill nú fallast á 3 dala gjaldið, sem liggur tveiin
mörkum íjær honum, en uppástúnga nefndarinnar. Hinn 2.
Jnngmaöur úr Gullbringusýslu beiddist áöan sönnunar á þeirn
orðum stiptanitmannsins á alþíngi 1849, að jþað liafi ætið verið
skoðun stjórnarinnar, að fylgja fram jafnrétti í verzluninni, og
eg lield, að eg geti sannað lionum J»að, ef hann vill, ekki að
sönnu á liinni íslenzku verzlun, heldur á allri annari verzlun
Dana. Jetta sýna nefnilega allir fieir verzlunarsamníngar, sein
Danir liafa gjört við aðrar þjóðir allt síðan á umliðinni öld, og
fiað fram á þennan dag. En satt er jiað, að í fiessum saniu-
ingum kemur fietta jafnrétti hvergi frain áhinni íslenzku verzl-
un; fiví þeir undan taka einmitt allir Islaml, Færeyjar og Græn-
land, ásamt öðrum nýlendum Danakonúngs. En nefndinni
fannst f»að nú rétt, aö lýsa f,ví yfir, að nú væri og timi til kom-
inn, að fara að byggja á þessari grundvallarreglu, einnig bvað
verzlun Islands áhrærir; því fió menn ætluðu nú að bafa f,að
eins og Imykk við stjórnina, að láta hana ekki vita sína sönnu
meiníngu, fyr en síðar, þegar fullt löggjafarvald væri fengið,