Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 402
398
flutníngann á Jjorlákshöfn viftvíkur, J)á verfi eg aö ljsa J»ví
yfir, aö eg get ómögulega verið J)ví ineðmæltur; J>vi mör finnst
J>aö eiga svo illa við nefndarálitið sein verzlunarlög, að nier
liggur við að segja, eins og einn góður maður hefur áðursagt,
að J>að komi J>ar inn í eins og fjandinn úr sauðarleggnum, og
eg vil með engu móti láta spilla svo kostulegu verki, eins og
nefndarálitið er. Ekki get eg lieldur fallizt á breytíngarat-
kvæðið um 3 rbdd. gjahlið; Jiví mer finnst }>að lýsa einhverjum
aumíngjaanda, og likara J>ví, að Grænlendíngar mundu liafa
gjört slíkt hreytingaratkvæði; en eg vil nú vera frjáls Islend-
Sngur, og enginn Grænlendíngur.
P. Pálsson: Eg man J>ó ekki betur, en að Jiessi Jn'ng-
inaður, sein nú settist niður, bæri upp breytingaratkvæði við
aðra umræðu einmitt við Jiessa 4. gr. í nefndarálitinu, en hann
yfirgafjiað aptur, og fellst eingaungu á nefiidarálitið. Eg felldi
mig bezt við Jietta 28. breytíngaratkvæði, og gaf J>ví Jiess vegna,
ásamt nokkrum {lingniönnum, atkvæði mitt, en Jiví varð nú
ckki framgengt, og má tala niargt bæði með Jivi og móti, sem
eg vil ekki lengja Jiingræður með að Jiessu sinni. Nú var eg
aptur einn af (icim, sem fellust á hið nýja breytíngaratkvæði
við 4. gr. í nefndarálitinu; en Jiegar eg se, að (>vi getur nú ekki
orðiö framgengt, J)á vil eg ekki fylgja Jiví fast fram, og- kem-
ur Jiað ekki af neinuin gúnguska]>, lieldur af J»ví, að eg vil
ekki skemma málefnið að endilaungu.
0. E. Johnsen: Eg verð að (>akka hinum heiðraða Jiing-
manni fyrir Jiað, að hann tók að sér breytíngaratkvæðið mitt,
J)ó eg hefði sjálfur sleppt (iví, en Jiað gjörði eg með breyttri
sannfæringu minni.
./. lireppst. Siyuvðsson: Mer er J>að nú óglöggt, við livaða
reglu að breythigaratkvæðið um 3 rbdd. gjaldið er bundið. 5á
eg las fyrst nefndarálitið, sá eg, að her var um 2reglur að
gjöra, nefndarinnar og stjórnarfrumvarpsins, og eg lielt, að
jafnréttisregla sú, sem nefndarálitið fylgdi, væri einmitt hin
rétta; og mér Jiótti jafnaðarreglan allt af viðkiumanlegri, en
sú regla, sem stjórnarfrumvarpið fylgdi með 5 rbdd. tollinn ;
cn mér Jiótti J>að nokkurt efunarmál, hvort að nú væri koininn
réttur tími til, að bera upp Jiessa jafnréttisuppástúngii, seni
nefndarálitið fer fram á; J>ví eg ímyndaði inér, að Jiað kynni
að verða málefninu til fyrirstöðu, af Jiví Jiað mundi verða ó-
vinsælt lijá Dönum, og að (>eir kynnu að draga mál Jietta und-