Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 97
93
lega orðað, að þingmaður „sé skyldur til“ að koma, en getur
})ó frelsað sig frá þeirri skyldu ineð ótal afsökunum; hann
þarf ekki að koma nema 6. hvem dag; allt af geta verið ný
forloll; }>ess vegna álít eg sjúkdómsforfoll þau hin einustu forföll,
sem bannað geta fundarmanni, að koma á f>ing. Eg játa fúslega,
að mörg tilfelli geta verið, sem geta freistað manns, svo menn
láti leiðast til, að koma ekki á fund, svo sem ef maður vill vitja
sjúks ástvinar síns, eða eitthvað }>ví líkt, en sjúkdómsforföll
fundarmanna sjálfra álít eg ftau einustu, sem þingið getur tekið
afsakanleg, og ef menn ekki geta um þessi og sanna }>au, })á
jþarf ekki að geta um nein forföll, og })á má greinin fara burtu.
Framsögvmaðitr: Nefndin hugsaði, að það væri nóg, að
geta þess, að það væri skylda, að mæta; eigi menn að fara í
nákvæma lýsíngu forfallanna, þá getur liæglega komið reki-
stefna út af sliku; menn geta t. a. m. gjört sér upp veiki; nú
á að rannsaka það, og sú rannsókn verður, ef til vill, áráng-
urslaus. Eg álít, að tilfinning sjálfs manns sé hið bezta band
í þessu tilliti, nefnilega tilfinníng á því, að vilja ekki vanrækja
skyldu sina.
H. Stephensen: Ef nokkur gjörir sér upp veiki, eðayfir-
höfuð, ef nokkur verður veikur, þá eru hér tveir læknar, ann-
ar í bænum, en hinn á þinginu, svo vér munum varla verða i
vandræðum um vitnisburði fyrir uppgjörð eða verulegum sjúk-
dómi.
p. Sveinbjörnsson: Eg vildi leyfa mér að spyrja hinn
háttvirta forseta, eptir hverjum þingsköpum nú er farið, eða
hvort nokkur þingmanna hafi, nú sem stendur, rétt til að tala
optar en einu sinni við hverja grein við þessa síðari umræðu
málsins.
Forseti: Eg hef ekki haft á móti því, af því frunwarpið
til þingskapanna er enn ekki orðið að lögum, jafnvel þó mér
væri geðfeldast, að sami maður ekki tali optar en tvisvar.
Síðan bar forseti 20. breytíngaratkvæði undir þingið, og
var það samþykkt með 27 atkvæðum í gegn 15.
21. breytingaratkvæði var kallað aptur.
Síðan fram setti forseti greinina til atkvæða þíngsins með
þessari breytíngu:
„Skyldur er hver þingmaður að mæta á fundum, nema
forföll banni, og skal hann skýra forseta frá í tækan tíma,
hver þau eru, en forseti lýsir því á fundi. Hver þíng-