Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 287
283
iicfndin hefur burt rýmt með öllu {leini skorðum, sein stjórn-
arfrumvarpinu hafði jþótt nauðsynlegt að setja hinni útlendu
verzlun, til að geta haldið jafnvægi milli hennar og íostu verzl-
unarinnar, og er {)á gjald {ietta öldúngis ómissandi varúöar-
regla, sem ekki getur fælt nokkra {ijóð frá, að verzla lier.
Nefndin liefur áður viðurkennt, að verzlunin væri einn af at-
vinnuvegum landsins, en einmitt {>ess vegna {>ykir mér ótil-
hlýðilegt, að leggja á liana nýjar álögur. 5að, að stjórnin féllst
ekki á uppástúngu nefndarfundarins 1841, um að 1 rbd. væri
goldinn af liverri lest {>eirra skipa, er verzluðu liér, til {>ess
að standast alþingiskostnaðinn, {>að sýnir, að stjórnin ekki vildi
aðhyllast {»á grundvallarreglu, sem nefndin eignar henni; og
mérgetur ekki skilizt, hvernig nefndin fer að segja, að stjórn-
arfruinvarpið sé grundvallarregla álits liennar, eða að stjórnar-
frumvarpið sé hyggt á sama jafnrétti {ijóða og nefndarálitiö;
{iví það liggur {)ó í augum uppi, að stjórnarfrumvarpið gjörir mun
á útlendri og innlendri verzlun, og {>aö er einmitt Jietta frum-
varp, sem vér eiguin að láta í ljósi álit, vort um, en hitt kem-
ur oss ekki við, livaða skoðun stjórnin kunni aö hafa haft
á hinum umliönu tímum; liafi hún veriö sjálfri sér ósamkvæm,
sem eg efast um, {>á verður stjórnin að ábyrgjast {>að, en eg
held {>að sé {>essu máli óviðkomandi, og liggi fyrir utan ætl-
unarverk {>essa þings, að dæma um {>aö.
B. Bencdiktscn: Mér heyrðist þingmaður Reykvikinga
i ræðu sinni líka sem vilja beiula til þess, að það væri æski-
legt, að fræðast af nefndinni um {>aö, í liverju væru einkum
fólgin þau hetri kjör, er Dönunt og innlcndum verzlunarmönn-
um væru veitt eptir uppástúngu nefndarinnar, fremur en utan-
rikis-verzlunarmönnpm, af því það hefur verið svo opt skirskot-
að til þessara hetri kjara, bæði af nefndinni og öðrum. jiar þessu
liefur enn þá ekki, að mig minnir, verið svaraö núna afnefnd-
inni beinlinis, þá skal eg skirskota til þess, er liinn lieiðraði
framsögumaður liefur sjálfur látið í ljósi, inig minnir i gær, að
þessi betri kjör séu fólgin í forkaujisréttindum, en eg
verð að segja, að þetta séu skrítin forkaupsréttindi, eins og að
menn megi ekki kaupa af hinurn utanríkis - verzlunarmönnuin,
fyr en kaupmenn eru búnir að fá nægilegt, og vilja ekki meira;
því eg veit ekki betur, en að sérhver megi kaupa af utanrík-
ismönnunum, þegar liann getur og vill, og það laungu á und-
an föstu kaupmönnunum, eptir nefndarálitinu.