Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 292
288
að gæta við þá, sem homim eru nákomnir, heltlur en við aðra;
og nákonmari eru Danir oss, en aðrar jijóðir; j>ví við j)á höf-
um vér lengi haft mest viðskipti, og j)ó sumir kunni að segja,
að j>au hafi ekki ætíð veriö sem notasælust, j)á verð eg j)ó að
játa, að oss hefur staðið mikið gott hæði af einstökum dönsk-
um mönnum og jafnvel Dönum öllum, og j)essa eigum vér að
láta j)á njóta í tollinum. Eg er líka hræddur um, að vérspillt-
um einmitt fyrir sjálfum oss með j>vi, að leggja á })á j>ó ekki
væri meira en eins dals gjald, eins og eg er sannfærður um,
aðvér mundum bæta fyrir oss, með að láta {>á njóta j>eirrar í-
vilnunar, er j>eir hafa notið.
Nefndin hefur haldið j>vi fast fram, og borið j>að fyrir sig
sem ástæðu, að j>að sé skoðun stjómarinnar, að fylgja jafnrétti
í verzluniimi; en eg veit ekki, hvort j>etta er rétt hermt; }>ví
stiptamtmaður Roseniirn, sem j)ó var gagnkunnugur öllu j>ví,
er verzlunina snertir, sagði á aljnngi 1849, ekki að }>etta vœri
skoðun stjórnarinnar, lieldur hefði verið, svo af }>eim orðum
geta menn ekki séð, hvernig skoðun hennar var þd; en nú
er stjórnin að minnsta kosti húin að breyta skoðun sinni í
}>essu máli, j>ar sem hún vill nú leggja 5 dali á útlenda verzl-
un hér á landi. Mér finnst j)að annars engin ástæða fyrir
nefndina, að vera að l>era fyrir sig {>á eða j)á skoðun, sem
stjórnin kann einlivern tíma að liafa haft, heldur á hér að ráða
sanngirni og skynsemi. Ef að nú 5 dala tollurinn j>ykir svo
hár, að hann verði frjálsri verzlun til baga, og fær j>essvegna
ekki samj)ykki j)inginanna, j)á ætla eg að hverfa að 4 dala
tollinuin, sem minni hluti nefndarinnar liefur stúngið upp á.
$ar er að sönnu ekki talað um timburfarma, en eg býst við,
að uppástúngumaðurinn muni vilja }>iggja j>á umlan álögum,
eins og stjórnarfrumvarpið gjörir.
Framsik/umaður: 3>ar sem nefndin hefur borið fyrir sig
skoðun stjórnarinnar, j)á er auðvitað, að j>að er sú ahnenna
skoðun, sem liún liefur haft að undanförnu á verzlunarviðskipt-
um við aðrar þjóðir, og liefur enn. Mér þykir það annars
merkileg skoðun, sem hér kemur nú fram á þinginu, þegar
menn í öðru orðinu þykjast leggja skatt á Dani, en i hinu orð-
inu kalla það að leggja skatt á sjálfan sig. jþað er þó auð-
sætt, að hér er einúngis verið að tala um gjald, sem leggst á
landsmenn sjálfa; þannig liefur stjórnin sjálf skoðað það, og
þannig verða allir að skoða það. Spurníngin verður hér þá