Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 369
365
./. Skaptason: Eg vil einúngis leyfa mér aft bæta f>vi
viú fiaft, sem eg sagði áftan, að mér finnst sektin eigi að vera
svo löguð, að sá, sem lirytur og fyrir henni verður, finni ekki
reikning sinn við, að gjöra f>að aptur, og f>css vegna lief eg
stúngið upp á f>vi, að liækka liina hærri sektarákvörðunina;
f>vi að öðrum kosti gaúi eg vel ímyndað mér, að kaupmaður-
inn væri svo rikur, og liefði svo mikið vörumagn í skipi sínu,
að liann fyndi ekki til hinnar lágu sektar, og vilaði f>vi ekki
fyrir sér, að brjóta lögin einlivers annars hagnaðar vegna.
B. Jönsson: Eptir minum skilníngi á hér einúngis að hafa
tillit til f>ess, livers eölis brotið sé, og livernig kríngumstæð-
urnar að f>ví eru, en ekki til f>ess, Iivað sá er rikur, sem braut,
livort liann á 50 fnisundir rbdd. eða 100 rbdd.
þ. Svembjörnsson: Nefndin hefur ætlazt til, að sá, sem
upp ljóstrar, fengi { sektanna, og er f>etta að vísu tekið úr
tilskipuninni frá 1816. 5ar á móti er það ekki siður í liinunt
seinni lagaboðum, að heita latutum fyrir rógburð.
Framsöffumaður: Eg held, að það verði ekki kallaður
róghurður, aö ljóstra upp brotum gegn lögunuin; þvert á inóti
getur það verið skylda, og held eg því, að það sé ekki óeðli-
legt, að setja laun við það. 3>að var að skilja af orðunt
þingmannsins úr Mýrasýslu, að liann imyndaði sér, aö hre]>p-
stjórarnir ntundu verða hliödrægari, þegar um fátækrasjóðimt
væri að gjöra, en annars mundi verða; en nefndin liélt ekki,
að ntenn þyrftu að óttast það, og fann því enga orsök til þess,
að breyta út af tilskipuninni frá 11. sept. 1816 í þessari á-
kvörðun. J>aö er líka aðgætandi, að það eru lögreglustjórarn-
ir, en ekki hreppstjórarnir, sent hafa niest afskipti af fátækra-
sjóðunum.
•/• hreppst. Siffurðsson: En eg held nú, að lögreglustjór-
arnir geti þó allt eins verið félagsmenn og hinir, og verið nóg
Idiðdrægir sveit sinni.
•/. Skaptason: jJÍngmaðurinn frá Norðurþíngeyjarsýslu vill,
að sektin sé ntiðuð við eðli og ásigkontulag brotsins, en
það hefur hann þó ekki gjört í breytingaratkvæðinu sínu. Jað
er líka aðgætandi, að brotunum getur opt verið þannig liáttað, að
við þau eigi ekki peningasektir, og þóttist eg taka það frant áðan,
þar sem eg tók til dæmis svik við heilbrigðisskírteini, sem auð-
veldlega gæti kostað ntörg hundruð ntanna lífið. Fyrir slík af-
brot mundi ekki vera of liátt að ákveða 500 ríkisdala sekt.