Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 54
50
liögun gætu fleiri tekift Juítt í nefiularstiirfum, en ef hinni uppá-
stúngunni yrfti fylg't, og j>ar meft kynntust menn j>ví betur
málunum og meftferft þeirrn. Eg lield líka, aft störfum nefnd-
anna, ef þær væru margar kosnar, yrfti dembt að mestu leyti
á sömu menn, ef grein j>essi stæfti óbreytt.
H. Slephensen: I>aft hefur aft undanförnu verift kvartað
yfir j>ví, aft sumir jnngmenn kæmust aldrei í neíndir, en nú
er eptir þíngsköpunuin byggt fyrir þaft. Nú eru hlutfallsnefnd-
ir kosnar, og um gagn þaft, sem af þeim getur leitt, felli eg
mig vift þaft, sem þíngmafturinn frá Keykjavík sagfti. En í-
sjárvert virftist, mér, aft skirrast vift, aft kjósa menn i nefndir,
þó j>eir hafi miklum störfum aft gegna, því j>annig getur þíng-
ift misst af góftum mönnuin.
P. Siynrðsson: Eg vil leyfa mér aft spyrja, hvort nefnd-
arkosníng sé gild efta ekki, ef lieliníngur atkvæöa fæst.
Framsöffumaður: Htin er þá ógild.
S. Gunnarsson: Eg veit ekki, livort öftrum þínginönnum
finnst eins og mér, aft eitthvaft vanti í greinina. Eg kynni
beturvift, aftbæta vift á eptir „kjósa þarf“ þessum orftum: „og
velja meðal þeirra þann eöa þá, sem vantar“.
Framsöffumaður: Eg lieltl þaft sé réttara, sem þíngmaft-
urinn frá Múlasýslu fór fram á, og fellst eg á það.
Um 24. gr. var ekkert rætt; var þá 25. gr. tekin til um-
ræftu.
S. Gunnarsson: Mér virftist vera dálitil mótsögn í niöur-
lagi 25. gr., þegar þaft er borift sainan vift úpphaf hennar. 5aft
virftist sem sé, aft nifturlagið bendi til þess, aft ekki megi kjósa
hvern sem vill til forseta og skrifara, og vildi eg því orfta
greinina svona: „Hver kosningarnefnd kýs sér forseta og skrif-
ara, þegar liún tekur mál til meftferðar, og j>á hún hefur ritað
álitsskjal sitt, kýs hún sér framsögumann“.
Jún Guðmundsson: j>aö er vani, aft hver nefnd kjósi
sér framsögumann; og það var álit nefndarinnar, aft líka mætti
kjósa til framsögumanns þann, sem siftar væri við bætt í nefndina
henni til aðstoftar, eins og aft undanförnu hefur tiðkazt.
S. Gunnarsson: 3>etta hugkvæmdist mér ekki.
26. gr. tekin til umræöu.
J. Skáptason: Eg álít þaft réttast, aft hverri nefnd væri
gjört þaft aft skyldu, aft hafa fundabók; því eg ímynda mér, aft