Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Page 25
21
57.
Forseti cða tiu iiaí’ngreindir þínginenn eiga rétt á, að stínga
upp á, hve nær sein {leim lizt, art lokif) sé uinræftu um mál, og
skal {iá Jiegar gánga til atkvæi'ia um {>aö, en (língnienn Jieir,
sein tala vildu, eiga rétt á aö segja til sín áöur, og láta Jiað
hóka.
58.
Íþíngmenn einir mega hera fram bænarskrár eöa skjöl frá
utanþíngsmönnum; skal afhenda þaö forseta, og skýrir liann
frá því á fundi, og lætur leggja það fram á lestrarsal þíngsins
undir umsjón skrifaranna. Sé þess óskað af þínginanni, að
nokkurt þvílíkt skjal sé lesiö á þingi, þarf til þess samþj'kki
ineira hluta {lingmanna.
V. Vm atkvœbcujreibslu.
59.
Atkvæðagreiðsla fer fratn eigi fyr, en lokið er uinræðu rnáls,
annaðhvort af því enginn kveður sér hljóðs framar, eða af því,
að þíngið ályktar, að umræðu skuli lokið vera.
60.
Forseti skal sjá um, að reglulegar atkvæðaskrár séu prent-
aðar handa liverjum (línginanni, áöur til atkvæða keniur, og
skal þar livert atriði standa í (>eirri röð, sem liann vill hafa
því til atkvæða skotið.
61.
Atkvæðagreiðsla er með tvennu móti; önnur er sú, að for-
seti biður menn upp standa i sæti sinu, fyrst (>á, sein fallast
á það, seni upp er horið, og siðan {)á, sem á móti eru; hin er
sú, að kallaðir séu {nngnienn með nafni til atkvæða, hæði {>eir
sein eru með og á móti.
62.
Atkvæðagreiðsla með nöfnum fer því að eins fram, að hin
fyrri atkvæöagreiðsla sé óglögg, eða að sjö þíngmenn óski
hennar bréflega, og skal bóka nöfn þeirra.
63.
3>egar nafnakall er til atkvæða, er eiigum leyfilegt að fara
af þíngi, né draga sig undan atkvæði.
64.
Ur því byrjuð er atkvæðagreiðsla má ekki stinga upp á, að
niáli sé frestað.