Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 74
70
lir en eg bar niig sanian uirí það við nokkra neímlarinenn,
sein ekki voru fjærri, að svo væri, og eg liugði þess vegna
aö tækju það til greina í nefmlinni siðar.
p. Svcinbjömsson: Er ekki nægilegt, að segja: „fiá má
stínga upp á“ . . . og sleppa þessu: „verði það sainþykkt,
fer á sömu leið“?
Framsöffumaður: 5aö ætti þá lielzt. að koma í aðra eða
nyja grein.
þ. Svcinbjörnsson: 3>nð likar mér vel.
53. gr.
Konúnffsfulltrúi: Eg verð að gjöra þá atliugasemd, að
grein þessi getur ekki innihaldið neina reglu fyrir konúngs-
fulltrúann; því þíngiö á ekki ineð, að binda liann regluin sín-
um, en annars veit eg ekki, hverja þýðíngu þíngið hefði lagt í
orðið: .„stjórnarinnar erindisreka“, eða livort þýðíng þess er hin
sama setn „konúngsfulltrúi“; því í þessuin eiginlegleika verð eg
að álíta mig að liafa myndugleika til að mæta á þingi þessu,
eins og eg yfir höfuð að tala verð að álíta, að eg sé ekki öðr-
um reglum liáður í þessu efni, en þeim, sem tilsk. 8. marz
1843 til tekur.
Framsöffumaður: Menn vita þó, að þegar stjórnarhreyt-
íngin varð í Danmörku í marzm. 1848, þá var stjórn rikisins
til tekin og ákvörðuð urnlir nýrri mynd, og lögð undir stjórn-
arherra, sem ábyrgjast skyldu stjórnaraðferðina; undir þessa
menn voru lögð mál Islamls, eins og öniiur. Nú hefur kon-
úngur gefið þjóðstjórnlegar stjórnarreglur fyrir rikið, og þó eigi
sé komin nein regla hér til sýnis, það er að segja, sem full-
koinlega ákveði stjórnaraðferð á máleínum þessa laiuls, þá er
,það ekki meira en eðlilegt, að sú regla, sem sett er fyrir ríkið, megi
einnig gilda hér á landi, að svo miklu leyti, sem hún er al-
menn grundvallarregla allrar þjóðlegrar stjórnar; þvi það vill
konúngur án efa, að vér njótum eins mikils frelsis, og liinir aðrir
þegnar lians; þar af leiðir, að þíngið verður að fá upjilýsíngu
hjá erindisreka konúngs um ýmsa hlnti, en það er hið sama,
og menn leituðu erindisreka stjórnarinnar; og það, að
leggja söinu inerkíngu i þessi tvö orðatiltæki, var vilji og
meinhig nefndarinnar.' jþaö er auðráðið, að konúngur getur
ekki verið kunnur öllum málum hér á landi, en erindisreki
lians lilýtur að vera það. Allir vita, að málin gánga eiginlega
í gegnum stjórnarherrana, og þeir eru, ásamt konúngi, höfuð-